Ο ΑΓΙΟΣ Γέροντας Παΐσιος, ὅταν ἤθελε νά πάει νά προσευχηθεῖ στήν Παναγία, ἔκοβε λίγα ἀγριολούλουδα ἔξω ἀπό τήν καλύβη του καί τά πήγαινε στήν Εἰκόνα Της.

 

Ο ΑΓΙΟΣ Γέροντας Παΐσιος, ὅταν ἤθελε νά πάει νά προσευχηθεῖ στήν Παναγία, ἔκοβε λίγα ἀγριολούλουδα ἔξω ἀπό τήν καλύβη του καί τά πήγαινε στήν Εἰκόνα Της. «Πῶς νά πάω μέ ἄδεια χέρια νά Τήν παρακαλέσω;», ἔλεγε.Ἤθελε, ὁ Ἅγιος Παΐσιος , νά πηγαίνουμε ἀφιερώματα στήν Παναγία, ὅ,τι ἔχει ὁ καθένας. Ἔλεγε μάλιστα γιά κάποιον πού πῆγε στήν Μονή τῶν Ἰβήρων, γιά νά προσκυνήσει τήν Παναγία τήν Πορταΐτισσα.Ἡ Εἰκόνα αὐτή εἶναι γεμάτη μέ φλουριά. Σκανδαλίσθηκε κάπως ὁ προσκυνητής καί εἶπε, ὅταν ἔφευγε: «Παναγία μου, ἐγώ ἤθελα νά σέ δῶ ἁπλή καί ὄχι μέ φλουριά». Στό δρόμο ὅμως τόν ἔπιασε ἕνας πόνος δυνατός καί ἔμεινε ἐκεῖ, στήν μέση του δρόμου, ζητώντας βοήθεια ἀπό τήν Παναγία. «Παναγία μου, ἔλεγε, κάνε μέ καλά καί θά Σοῦ φέρω δυό φλουριά». Τότε τοῦ παρουσιάσθηκε ἡ Παναγία, τόν ἔκανε καλά καί τοῦ εἶπε: «Ἔτσι μου τά φέραν τά φλουριά, δέν τά ζήτησα ἐγώ»!

Ἐπίσης ὁ Ἅγιος ἐπιθυμοῦσε νά «συγγενεύουμε» μέ τήν Παναγία. Καί συγγενεύουμε μέ τήν Παναγία – ἔλεγε –, μέ τήν ταπείνωση, γιατί ἡ Παναγία ἦταν ταπεινή. Ἄς σκεφθοῦμε: Ὅταν ὁ ἀρχάγγελος Γαβριήλ Τῆς εἶπε ὅτι θά γεννήσει τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Μεσσία, Αὐτή ὀνόμασε τόν Ἑαυτό Τῆς «δούλη Κυρίου». «Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου – εἶπε στόν ἀρχάγγελο –, γένοιτο μοί κατά τό ρῆμα σου»! Καί ἡ Ἴδια πάλι ἐμεγάλυνε τόν Κύριο λέγοντας, «ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τήν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ». Γιά τήν ταπείνωσή Της ἡ Παναγία κατέχει τά δευτερεία τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ὁ ἅγιος Ἀνδρέας τῆς Κρήτης, λέγει σέ ἕνα τροπάριό του σε Αὐτήν: «Χαίροις μετά Θεόν ἡ Θεός, τά δευτερεία τῆς Τριάδος ἡ ἔχουσα»!

Ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος συνιστοῦσε πολύ νά διαβάζουν οἱ χριστιανοί κάθε μέρα τό Θεοτοκάριο.Τό Θεοτοκάριο εἶναι μιά μεγάλη Συλλογή  62 Κανόνων πρός τηνΥπεραγία Θεοτόκο, πού τούς συγκέντρωσε ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἀπό χειρόγραφά του Ἁγίου Ὅρους. Εἶναι ὑπέροχα, χριστιανοί μου, τά τροπάρια τῶν Κανόνων αὐτῶν καί βοηθάει πολύτην ψυχή μας νά διαβάζουμε ἀπό τήν Συλλογή αὐτή, ὅσο μποροῦμε κάθε μέρα. Ὁ πατήρ Παΐσιος ἔλεγε σέ κάποια Μοναχή: «Νά διαβάζεις κάθε μέρα τό Θεοτοκάριο. Αὐτό θά σέ βοηθήσει πολύ νααγαπήσεις τήν Παναγία. Καί νά δεῖς ἡ Παναγία μετά!…Θά σοῦ δώσει μεγάλη παρηγοριά»! «Καί πότε νά διαβάζω τό Θεοτοκάριο», τόν ρώτησε αὐτή ἡ Μοναχή. «Τό βράδυ ἤ τό πρωί;». «Καλύτερατις πρωινές ὧρες – τῆς ἀπήντησε ὁ Γέροντας –, ὥστε αὐτά πού διαβάζεις, νά τά ἔχεις στό νοῦ σου ὅλη τήν ἡμέρα. Τό Θεοτοκάριο πολύ βοηθάει. Θερμαίνεται ἡ καρδιά καί συγκινεῖται».Καί μνημόνευε ὁ ἅγιος Γέροντας Παΐσιος τόν Ἁγιορείτη παπά-Κύριλλο, τόν Ἡγούμενο τῆς Μονῆς Κουτλουμουσίου, πού δέν μποροῦσε νά συγκρατηθεῖ ἀπό τούς λυγμούς καί τά δάκρυα, ὅταν διάβαζε τό Θεοτοκάριο!*

(Ἀπόσπασμα ἀπό ἐγκύκλιο κήρυγμα τοῦ Μητροπολίτου Γόρτυνος Ἱερεμία ἀνήμερα τῆς Παναγίας τό 2012)