Πόσο ανθρώπινη η σκηνή
με τον Ιωσήφ τον Μνήστωρ της Παναγίας μας
να παλεύει με τους λογισμούς του
σαν έμαθε την εγκυμοσύνη της.....
Να κάνει το ''σωστό''
και να παραδώσει την Μαριάμ προς λιθοβολισμό
(γιατί ήταν έγκυος όχι από τον ίδιο)
ή να ‘’κάνει τα στραβά μάτια’’…..
Το γράμμα του νόμου με το πνεύμα του Θεού……
Τούτοι οι αγώνες αιώνες τώρα
(δίχως ημίχρονα, διαιτήτες, κανόνες και καθυστερήσεις.....)
διεξάγονται στα γήπεδα της ψυχής μας.....
Δεν είναι τυχαίο που στην εικόνα της Γέννησης
εικονίζουν οι αγιογράφοι
δίπλα στον Ιωσήφ
έναν γέρο με μια μαγκούρα να του μιλά.....
Ο πονηρός είναι που
σκοτίζει τον νου με χίλιους δυο λογισμούς......
Στο πρόσωπο του Ιωσήφ βρίσκει
εφαρμογή αυτό που λέγεται στον ‘’Ύμνο της Αγάπης’’:
«η αγάπη πάντα στέγει(σκεπάζει)…..»
Πόσο ξένο είναι τούτο
για τον αιμοδιψή κόσμο που μας περιβάλλει…..
‘’Όλα στη φόρα’’ είναι το δικό του ‘’μότο’’……
Πότε λοιπόν άκουσε την μιλιά του Θεού
(μέσα από τον άγγελο) ο Ιωσήφ;
Όταν μέσα από την επιλογή του
ανέβηκε στο ύψος της σταυρικής αγάπης……
Εκεί πάνω είναι που γεμίζει όλη η ύπαρξη μας
με τον Λόγο Του,
δηλαδή με ειρήνη, ελπίδα, χαρά.....
Και όπως εκείνος(ο Ιωσήφ)
να μην μασάμε.....
Να προχωράμε μπροστά
κοιτώντας Ψηλά!
Πατήρ Ιωάννης Παπαδημητρίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου