Στην ευλογημένη μνήμη της ιερής εν Χριστό σαλής μοναχής Manefa (Bykova) /†07/05/2000/

Στην ευλογημένη μνήμη της ιερής εν Χριστό σαλής μοναχής Manefa (Bykova) /†07/05/2000/

 Η μοναχή Manefa την τελευταία περίοδο της ζωής της εργάστηκε στο μοναστήρι Serafimo-Diveevsky, θάφτηκε εκεί πίσω από το βωμό του καθεδρικού ναού της Τριάδας κοντά στον τάφο του Ιερομόναχου Βλαδίμηρου (Shikin) /†23.03.2000/ .

Η μητέρα ήταν πυλώνας της Ορθοδοξίας, αλλά λόγω του άθλου της ανοησίας που ανέλαβε με την ευλογία των πρεσβυτέρων του Glinsk, κάποιοι δελεάστηκαν από τη συμπεριφορά της.

Την επέπληξαν, την ταπείνωσαν, την αντιμετώπισαν με περιφρόνηση, την ταπείνωσαν. Είχε συνεχώς προβλήματα με τη Μητέρα Ηγουμένη και με τον Επίσκοπο. Κατήγγειλε όλη την ώρα, έλεγε την αλήθεια χωρίς δισταγμό.

Ωστόσο, στο τέλος της ζωής της, οι αδερφές άρχισαν να παρατηρούν ότι αυτό που είπε η μητέρα μου, γίνεται πραγματικότητα. Και ο θάνατός της έφερε τους πάντες κοντά. Οι αδερφές έκλαψαν και της φίλησαν τα χέρια στο φέρετρο, διάβασαν το Ψαλτήρι και κάθισαν κάτω από το φέρετρό της.

Η ιστορία μιας μοναχής του Ντιβέγιεβο έφτασε σε εμάς, από την οποία μπορούμε να επωφεληθούμε για εμάς στη δύσκολη, μερικές φορές δύσκολη, πνευματική μας ζωή.

Πίσω από τα γεγονότα της ζωής μας, δεν παρατηρούμε την Πρόνοια του Θεού, τη σημασία κάποιων γεγονότων που μερικές φορές μας φέρνουν θλίψη και απόγνωση.

Λοιπόν, η ιστορία της μοναχής:

«Έμενα σε ένα σπίτι μόνο τρεις μέρες. Η οικοδέσποινα, μια γριά, έχασε χρήματα και με κατηγόρησε. Κλαίω  και λέει: «Ω, πώς χαίρεται.»

- «Ναι, ποιος χαίρεται με τη θλίψη μου; - Δεν καταλαβαίνω.

- "Η μητέρα σου πέθανε. Της έδωσαν ένα νέο διαμέρισμα εκεί. Θυμήσου, αν είσαι πολύ άρρωστος, τότε είναι πολύ καλό για τους συγγενείς σου του αποθανόντος. Οι άδικες θλίψεις που υποφέρεις είναι εξιλέωση και για τις αμαρτίες σου και για αμαρτίες των νεκρών συγγενών σας. Εάν έχετε συκοφαντηθεί, τότε, κάποια αμαρτία έχει αφαιρεθεί από τους συγγενείς σας. Θα το δείτε σύντομα μόνοι σας."

Πράγματι, είδα τη μητέρα μου σε ένα όνειρο. Στην αρχή είχε ένα πολύ μικρό διαμέρισμα, που να στραφεί, και μετά από αυτές τις στενοχώριες, την είδα ήδη σε ένα μεγάλο φωτεινό δωμάτιο.

«Είσαι τώρα άστεγος», με παρηγόρησε η μητέρα μου, «και στη μητέρα σου δόθηκε ένα διαμέρισμα στον Παράδεισο. Υποφέρετε, υποφέρετε και σύντομα θα έχετε πού να ζήσετε. Και για να βρεθούν τα λεφτά που λείπουν, ρωτήστε τον Αγ. Νικόλαος."

Είθε ο Κύριος να μας χαρίσει, στη φασαρία αυτής της πρόσκαιρης ζωής, να δούμε την ωφέλεια που προσφέρουμε στους συγγενείς μας που απεβίωσαν, υπομένοντας τις θλίψεις και τις συκοφαντίες που ξεχύθηκαν σε κάποιους από εμάς.