Ὁ John Maxwell σημειώνει:

Ὁ John Maxwell σημειώνει: «Μιά μέρα, ἡ

Lucy καί ὁ Linus εἶχαν ἕνα κόκκαλο γιάντες ἀπό τό

κοτόπουλο, τό ὁποῖο συνηθίζουν να τραβοῦν ἀπό

τό ἕνα καί τό ἄλλο μέρος του κάνοντας μιά εὐχή. Ἡ

Lucy ἐξηγοῦσε στό Linus πώς, ἄν ἔπαιρνε τό μεγαλύτερο κομμάτι, ἡ εὐχή του θά πραγματοποιηθῆ. Ὁ Linus εἶπε:

—Εἶμαι ὑποχρεωμένος νά πῶ δυνατά τήν εὐχή

μου;

Ἡ Lucy τοῦ ἀπάντησε,

―Φυσικά. Ἄν δέν τήν πῆς δυνατά, δέν θά πραγ-

ματοποιηθῆ.

Ἔτσι ἡ Lucy ξεκίνησε κάνοντας πρῶτα τή δική

της εὐχή. Εἶπε:

Θά ἤθελα τέσσερεις καινούργιες μπλοῦζες, ἕνα

καινούργιο αὐτοκίνητο, ἕνα καινούργιο ζευγάρι πα

τίνια, ἕνα καινούργιο φόρεμα, καί ἑκατό δολλάρια.

Μετά ἦρθε ἡ σειρά τοῦ Linus γιά νά κάνη τήν

εὐχή του. Εἶπε:

—Εὔχομαι ὅλοι οἱ φίλοι μου νά ζήσουν μέχρι τα

βαθειά γεράματα, εὔχομαι εἰρήνη σέ ὅλο τόν κόσμο

εὔχομαι νά γίνουν σημαντικές ανακαλύψεις στόν το

μέα τῆς ἰατρικῆς ἔρευνας.

Ἐκείνη τή στιγμή, ἡ Lucy ἅρπαξε τό κόκκαλο και

τό πέταξε μακρυά λέγοντας,

—Linus, αὐτό εἶναι τό πρόβλημα μέ σένα. Πάντοτε

μοῦ τό χαλᾶς"

Παιδική ἀντίδρασι!