ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ. " Εκείνο τό βράδυ της παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου μέ ολόλευκη στολή, ό όποιος την δίδαξε πώς πρέπει να προσεύχεται ό άνθρωπος αναλόγως προς τίς πνευματικές καταστάσεις του. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ.

  Ή Γερόντισσα Μακρίνα είχε, επίσης, τό χάρισμα της προσευχής, την όποια ήδη από μικρό παιδί είχε «έγκολπωθή». Στήν προσευχή ή ψυχή της εύρισκε την ανάπαυση καί σε αυτήν εμπιστευόταν όλα τά αιτήματα της. Κάποτε ζήτησε μέ δάκρυα από τον Θεό να της δείξει πώς πρέπει να προσεύχεται, ούτως ώστε ή προσευχή ενώπιον Του να είναι καθαρή καί άπηλλαγμένη από την οίηση, γιά να μπορεί ανεμπόδιστα ό προσευχόμενος να ενώνεται μέ τον Θεό. Εκείνο τό βράδυ της παρουσιάσθηκε Άγγελος Κυρίου μέ ολόλευκη στολή, ό όποιος την δίδαξε πώς πρέπει να προσεύχεται ό άνθρωπος αναλόγως προς τίς πνευματικές καταστάσεις του. Συμφώνως μέ τίς υποδείξεις τού Αγγέλου, όταν ή ψυχή αισθάνεται την τελεία αγάπη προς τον Θεό, ό άνθρωπος υψώνει τά χέρια του ψηλά. Όταν κυριαρχούν εντός του ή ταπείνωση καί ή μνήμη των Παθών τού Κυρίου, ό άνθρωπος σταυρώνει τά χέρια καί σκύβει τό κεφάλι. Όταν ή ψυχή από ιόν πόλεμο των παθών νοιώθει την άκρα ταπείνωση, τότε ό άνθρωπος προσεύχεται μέ τά χέρια πίσω, σάν κατάδικος. Κατόπιν ό Άγγελος άρχισε να προσεύχεται γονατισμένος καί να κλαίει σάν να αγκάλιαζε τά πόδια τού Χριστού, δεικνύων πώς, όταν ό άνθρωπος συναισθάνεται την μηδαμινότητά του, προσεύχεται έτσι καί βιώνει ανεκλάλητη χαρά καί παράκληση από τόν Θεό.

Στήν συνέχεια εμφανίσθηκε μία τεράστια κλΐμαξ, πού στεκόταν στον αέρα' τά δε σκαλοπάτια της είχαν μεγάλη απόσταση μεταξύ τους. Ό Άγγελος της είπε να τόν άκολουθήση καί κρατώντας την από τό χέρι άρχισαν να τά ανεβαίνουν. Σιγά-σιγά τούς περιέβαλε ένα πυκνό, μελανό καί ψηλαφητό σκότος πού μύριζε θειάφι. Καθώς ανέβαιναν, ολοένα καί περισσότερο δυσκολευόταν ή Γερόντισσα στήν αναπνοή. ’Έφθασαν τέλος στις φυλακές, όπου ευρίσκονταν οι άνθρωποι μέ τά θανάσιμα αμαρτήματα. Στον απαράκλητο εκείνο τόπο μέ τό βαθύ σκοτάδι, κυριαρχούσαν τά μουγκρητά τών κολασμένων πού ή όψη τους ήταν φρικτή. Από παντού ακούγονταν θρήνοι καί οιμωγές. Αυτόν τόν θρήνο ή Γερόντισσα δεν μπόρεσε ποτέ σε όλη της την ζωή να τόν ξεχάσει.

Μετά από αυτή την εμπειρία πού βίωσε, όταν συνήλθε, κατελήφθη από κλαυθμό. Επί δέκα ήμερες δεν μπορούσε να σταματήσει τά δάκρυα της. Αισθανόταν αφ’ ενός την ευφροσύνη της αγγελικής παρουσίας καί της διδασκαλίας τού Αγγέλου περί προσευχής αφ’ ετέρου τό πένθος από την θεωρία της Κολάσεως. Μετά από αυτήν την επίσκεψι αισθανόταν στήν προσευχή της περισσότερη κατάνυξι, δεν είχε κατ’ αυτήν την αίσθηση τού χρόνου και τά δάκρυά της έρρεαν άφθονα.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ. ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΜΑΚΡΙΝΑ ΒΛΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ 1921/1995. ΕΚΔΟΣΕΙΣ Ι.Μ. ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΗΤΡΙΑΣ ΠΟΡΤΑΡΙΑΣ ΒΟΛΟΥ 2013.