ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ.

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία
τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου ἐπάνω στό χωρίο τοῦ κατά Λουκᾶν Εὐαγγελίου, κεφάλαιο 19ο, στίχοι 1 ἕως 10, στά πλαίσια τῆς ἑρμηνείας πού ἔγινε στό κήρυγμα τῆς Κυριακῆς 25-01-2015.

Κυριακή τοῦ Ζακχαίου. Μιά ἑβδομάδα πρίν ἀρχίσει τό Τριώδιο. Σᾶς διαβάζω κάποιες σελίδες ἀπό ἕνα ἄτυπο, ἀνύπαρκτο, προσωπικό μου ἡμερολόγιο.
Ὅλες αὐτές τίς τρεῖς τελευταῖες ἑβδομάδες, ἔνιωθα ὄμορφα. Ὅλοι μοῦ μιλοῦσαν ὡραῖα. Ὅλοι μοῦ ἔδιναν ὑποσχέσεις γιά ἕνα καλύτερο οἰκονομικό αὔριο. Θά μοῦ ζητοῦσαν λιγότερα. Θά μείωναν τίς κλίμακες. Δέν εἶχα ὑπολογίσει πώς πλησίαζαν οἱ ἀπόκριες κι ἴσως οἱ μασκαράδες νά εἶχαν βγεῖ πιό νωρίς, ἀπ᾽ ὅ,τι ἔπρεπε στούς δρόμους.



Καί τότε ἦλθε τό σήμερα. Σήμερα Κυριακή πρωΐ. Κυριακή τοῦ Ζακχαίου. Ἔρχομαι στή Λειτουργία ν᾽ ἀκούσω τί μοῦ λέει τό Εὐαγγέλιο. Νά πάρω ἕνα ὄφελος. Καί μπαίνω ἐδῶ μέσα καί ἀκούω πρίν ἀπό λίγο, αὐτά πού ἄκουγα τίς προηγούμενες μέρες. Γιά τίς φορολογικές κλίμακες. Πῶς; Νά, τό εἶπε ὁ Ζακχαῖος. ᾽Εγώ λέει θά δώσω τή μισή μου περιουσία στούς φτωχούς. Καί θά δώσω τετραπλάσια σέ ὅσους ἀπάτησα. Πάλι τά ἴδια, λέω.
Ἀλλά αὐτό εἶναι ἀνατροπή!


Ὁ «Ζ», ὁ Ζακχαῖος, δέν εἶναι οὔτε ὁ Ζαπάτα, οὔτε ὁ Ζορρό, ὁ Ζακχαῖος, ζητοῦσε νά κάνω ἐγώ αὐτό πού μοῦ ὑπόσχονταν οἱ ἄλλοι. Αὐτοί μοῦ ἔλεγαν πώς θά μοῦ κόψουν. Καί λέω δέν τό κάνω μόνος μου; Γιατί νά περιμένω αὐτούς;



Ἀνατροπή ἦταν αὐτό. Οὔτε οἱ δεξιοί, οὔτε οἱ ἀριστεροί δέν εἶχαν νά μοῦ ποῦν κάτι. Ἦταν μπλεγμένοι. Πέρα ἀπό τά ἀριστερά καί τά δεξιά ὑπάρχει καί ὁ Οὐρανός.
Καί θά πῶ στόν «Ζ», στόν Ζακχαῖο, μά πές μου, «Ζ», δέν ἔχω ἐγώ νά δώσω... ᾽Εσύ εἶχες καί ἔδωσες. Πῶς τά ἀπέκτησες; Τά ἔκλεψες. Ἤσουν ἀπατεώνας καί τά βρῆκες. Καί θά μοῦ πεῖ: δέν μιλάω γιά ποσότητες. Μιλάω γιά ποσοστά. Τό 50%, τό μισό [δηλαδή] θά τό δώσω στούς φτωχούς. Καί τά τετραπλάσια θά τά δώσω σέ αὐτούς πού κορόιδεψα. Ἄν εἶχα ἕνα ψωμί, θά δώσω τό μισό. Κι ἄν ἔκλεψα ἕνα εὐρώ, θά δώσω τέσσερα. Δέν ζητάω πολλά. Ποσοστά ζητάω. Κατάλαβα [τότε] πώς ὁ «Ζ» ἦταν καί πολύ ἐπίκαιρος. Ἤξερε καί στατιστική. Αὐτό πού χρησιμοποιεῖται αὐτές τίς ἡμέρες.


Κατάλαβα, τότε, τήν Ὀρθόδοξη «Δημοκρατία», πού μπορεῖ νά καταργήσει μνημόνια, ἀδικίες, ἀνεργίες καί πείνα. Καί εἶχα κερδίσει καί δύο ὀφέλη. Δέν θά εἶχα γίνει ὀπαδός σέ κανέναν καί θά ἤμουν ἐκεῖ πού θά μέ ἤθελε ὁ Χριστός. Τί εἶπε ὁ Χριστός στόν Ζακχαῖο; Θά ᾽ρθω καί θά μείνω σπίτι σου. Θά εἶχα [δηλαδή] καί τόν Χριστό μέσα στήν καρδιά μου.


Ἡ Λειτουργία τελειώνει σέ λίγο καί μετά ἀπό λίγο ὁ λαός -κι αὐτός εἶναι Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ, ὁ ὄντως λαός- θά βγεῖ στούς δρόμους γιά νά ἐκτελέσει τά πολιτικά του καθήκοντα. Πρέπει νά τό κάνει. Ἄν στόν δρόμο αὐτό συναντήσετε τόν Ζακχαῖο, παρακαλῶ εἰδοποιεῖστε με, νά πάω νά τόν ψηφίσω κι ἐγώ. Ἔχουμε καιρό μέχρι στίς 5 καί 45 [πού θά κλείσουν οἱ κάλπες].


Ἄν δέν τόν βρεῖτε, παρακαλῶ, τότε πάρτε τήν κατάσταση στά χέρια σας. Βάλτε τόν Χριστό μέ τόν Ζακχαῖο στήν καρδιά σας καί τότε θά δώσετε σέ αὐτόν τόν τόπο τό ὄφελος πού δέν φαντάζεται κανείς.
Κυριακή τοῦ Ζακχαίου. Ἡ μεγάλη ἀνατροπή.
Ἔ!, τώρα πρέπει νά γίνει... ὄχι ἀπόψε τό βράδυ!