Ο π. Α. όταν τον ρώτησα τι κάνουν καθημερινά στο κελί (Νέα Σκήτη), μου λεει "δουλειά παιδί μου, αγιογραφια, εργοχειρα, μαγειριό, κηπευτικά. Δουλειά μέχρι να ξεραθείς. Να πέσεις κάτω. Κι όταν πέσεις μετά τη δουλειά στο κελί σου κ πεις Κύριε ελέησον, ο Θεός είναι δίπλα σου. Όταν πω τώρα Κύριε ελέησον, ενώ κάθομαι κ τρώω γλυκά κ συζητάμε κ περνάμε εύκολα κλπ, σιγά μην έρθει ο Θεός. Ο Θεός θα πάει τότε σε εναν φτωχό, σε έναν που υποφέρει. Δουλειά Γιώργο, δουλειά. Αυτό.
Ο γέροντάς μου 31 χρόνια μαζί τσακωνόμασταν κάθε μέρα. Μου πέταγε τα μουσικά βιβλια στον κήπο κλπ κλπ. Του αντιμιλούσα, δεν άντεχα. Μου ρχόταν να τον βουτήξω να τον πετάξω στη θάλασσα. Ολα τα χρόνια. Μια φορα όμως στον κόσμο σταύρωσε την κοιλιά μιας στείρας κ της είπε να κάνει δίδυμα. Κι αμέσως μετά έμεινε έγκυος κ έκανε διδυμα. Ε μπορούσα να τον σκοτώσω μετά;;;;;
Παρόλα αυτά τον άντεξα 31 χρόνια ώσπου κοιμηθηκε. Σκέφτομαι ότι αυτό είναι αγάπη. Ότι δεν έφυγα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου