ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ.

ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ  ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝΓΚΡΑΝΤ.

Πρόκειται για τη ζωή του προέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής της Περιφέρειας του Λένινγκραντ, ο οποίος κατείχε αυτή τη θέση μετά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο. Ήταν ένας άνθρωπος με μεγάλες αρετές. Αγάπη και φροντίδα για έναν άνθρωπο που έζησε στην καρδιά του.

Όλη την  ζωή του,  την αφιέρωσε  με όλη  τη δύναμη του στην εξυπηρέτηση των ανθρώπων, εργάστηκε ουσιαστικά χωρίς ανάπαυση, μέρα και νύχτα, πάντα με ανθρώπους. Βοήθησε πολλούς ανθρώπους: μετά τον πόλεμο, υπήρξε τόση θλίψη για τους ανθρώπους των οποίων οι συγγενείς έχασαν τη ζωή τους και ήταν απαραίτητο να λάβουν σύνταξη, επειδή πολλά  διαμερίσματά ήταν γκρεμισμένα  μετά την επιστροφή τους από την εκκένωση και υπήρχαν δυσκολίες στην εγγραφή. Οι άνθρωποι είχαν χιλιάδες ερωτήσεις και ήξεραν ότι αν πήγαιναν στον πρόεδρο, δεν θα αρνιόταν  και θα βοηθούσε. Και πράγματι, βοήθησε πολλούς.

Όταν μια ηλικιωμένη γυναίκα ήρθε για μια ερώτηση, την βοήθησε και κανόνισε το πρόβλημα της  τότε του  λέει: "Σώσε, Κύριε τον δούλο σου. Θα προσευχηθώ για σένα μέχρι το τέλος της ζωής μου. " "Προσευχήσου, προσευχήσου, γιαγιά," απάντησε ο πρόεδρος.

Και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι πολλές εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες άνθρωποι, τους οποίους βοήθησε προσευχόταν γι 'αυτόν. Στη ζωή του, ήταν πραγματικός χριστιανός, αλλά δεν πήγε στον ναό, αν και βαφτίστηκε και μάλιστα παντρεμένος με τη σύζυγό του.

Και τότε ήρθε η ώρα  ο Κύριος αποφάσισε να τον ελεήσει και με το έλεός Του έδωσε την ευκαιρία να μετανοήσει και να προετοιμαστεί επαρκώς για την αιώνια ζωή.

Αυτό συνέβη. Μόλις είχε ένα όνειρο. Ένας λαμπερός νεαρός άνδρας με στρατιωτική θωράκιση εμφανίστηκε,  τον έπιασε με το χέρι του και τον τράβηξε.  Πέταξαν έξω από το δωμάτιο και άρχισαν να ανεβαίνουν πάνω από την πόλη, τώρα υπήρχε μια θάλασσα  φώτα κάτω  όλα όμως απομακρύνονταν  και τελικά είδε τη γη από το ύψος του ουρανού, αλλά η γη άρχισε να απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα και σύντομα μετατράπηκε σε ένα από τα αστέρια.

Τέλος, πλησίασαν έναν πλανήτη και βυθίστηκαν στην επιφάνεια του. Το πρώτο πράγμα που ένιωσε ήταν το άρωμα των λουλουδιών, κάποια αδέσποτα αρώματα ήταν στον αέρα. Γύρω από  όμορφα εναέρια κτίρια,  που δεν μοιάζουν με καμία επίγεια δομή.

Ο νεαρός τον οδήγησε σε έναν όμορφο ναό και τον οδήγησε σε μια φωτεινή αίθουσα, όπου σταμάτησαν μπροστά από τους πρεσβύτερους που κάθονταν σε ημικύκλιο. Ο νεαρός άνδρας πλησίασε τους πρεσβύτερους και είπε: "Βοηθήστε, τι να κάνω με αυτόν. Ήρθε η ώρα να φύγει από τη γη, έχει πολλές καλές πράξεις, αλλά δεν υπάρχει μετάνοια ». Τότε άκουσε μια φωνή: «Θα του δώσουμε 14 μέρες να μετανοήσει ». Μετά από αυτό, ο νεαρός άνδρας οδήγησε τον πρόεδρο από το ναό και είπε: "Στη συνέχεια, θα βρεις τον τρόπο στον εαυτό σου" και έφυγε.

Το ταξίδι επιστροφής, ολοκληρώθηκε επίσης γρήγορα. Και πάλι, πετώντας μέσα από το διάστημα, είδε πάλι αυτή τη φορά  πλησιέστερα την  Γη, έπειτα τον Λένινγκραντ από την άποψη του πουλιού, και τελικά βρήκε τον εαυτό του στο σπίτι του.

Αμέσως το βράδυ, είπε στη γυναίκα του για το όνειρό του. Είχαν αμφιβολίες και οι δύο, αλλά δεν πήγαν στον ιερέα και στην εκκλησία, αποφασίζοντας ότι αυτό θα μπορούσε να βλάψει το έργο και έκανε ότι πότε δεν είχε ονειρευτεί τίποτα. Αλλά τη 14η μέρα, ο πρόεδρος είχε και πάλι ένα θαυμάσιο όνειρο.

Είδε και πάλι τον νεαρό που είχε ήδη πει αυστηρά: "Χορηγήθηκαν 14 ημέρες για να μετανοήσεις , γιατί δεν τοις  χρησιμοποιήσατε; Εδώ είναι η τελευταία ευκαιρία - σου δίνονται άλλες  4 ημέρες. Θα πάτε στο ναό του μεγάλου μάρτυρα Δημήτριου στο Κολομυγιά (προάστιο της Αγίας Πετρούπολης εκείνη την εποχή). στρέψτε τον ιερέα John Goremykin και του πείτε όλα, θα σας περιμένει. "

Το πρωί ο πρόεδρος κατευθύνθηκε κατευθείαν στην εκκλησία του Kolomyagi, βρήκε τον πατέρα Ιωάννη και του είπε για τα όνειρά του. Ο πατέρας Ιωάννης ειδοποιήθηκε από μια προσευχή στον ύπνο του  από πάνω για αυτή την επίσκεψη. Είπε στον πρόεδρο ότι μετά από 4 μέρες θα πρέπει να πεθάνει και αμέσως έπρεπε να ομολογήσει για όλη του τη ζωή.

Όταν ο πρόεδρος εισήλθε στο ναό, ανέβηκε αμέσως στην εικόνα του ιερού μεγάλου μάρτυρα Δημήτριου της Θεσσαλονίκης  και είπε: «Αυτός είναι ο πολύ νέος άνθρωπος που με οδήγησε στους πρεσβύτερους και με προειδοποίησε».

Ο Πατέρας Ιωάννης εξήγησε ότι ο άγιος Δημήτριος της Θεσσαλονίκης είναι  ο άγγελος του ονόματός σου και επομένως σε φροντίζει. Στη συνέχεια, ο πρόεδρος άρχισε να πλησιάζει τις εικόνες και να δίνει ονόματα - αναγνώρισε εκείνους τους πρεσβύτερους που τ συναντήθηκαν στην εκκλησία σε έναν άγνωστο πλανήτη - μεταξύ των οποίων ήταν ο Άγιος Σέργιος του Ραντόνεζ, ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ, ο Άγιος Νικόλαος και άλλοι άγιοι.

Ο Πατέρας Ιωάννης είπε: "Επί 60 χρόνια στέκομαι στο θυσιαστήριο , αλλά ο Άγγελος μου δεν με οδήγησε πουθενά και δεν άνοιξε τέτοια θαυμάσια οράματα. Ο Κύριος σας έχει επιλέξει και για τις καλές πράξεις σας και για την αγνότητα της ζωής, έχετε δώσει την ευκαιρία σε μετάνοια για να μπείτε στη Βασιλεία των Ουρανών. Πρέπει να μου ομολογήσεις όλη μου τη ζωή τώρα. "

Και ο Δημήτρης ομολόγησε - μιλούσαν σχεδόν μισή μέρα. Μετά την ομολογία, ο πατέρας Ιωάννης του διαβάζει την συγχωρητική ευχή τον , ευλόγησε και τον συμβούλεψε να γράψει δύο γράμματα - στη σύζυγό του και στη δουλειά - για να ταφεί στην εκκλησία και να θαφτεί με χριστιανικό τρόπο.

Φτάνοντας στη δουλειά, έγραψε  τις δυο επιστολές, αφήνοντας ένα στο συρτάρι του τραπεζιού στην εργασία και το άλλο στο σπίτι. Την 4η ημέρα που  είχε υποδεικνύει ο Άγιος Δημήτριος, ήταν στην εργασία, χαρούμενος και κατάλληλος. Στην αίθουσα υποδοχής, ο γραμματέας είχε ένα μικρό φως που ανάβει όταν ο πρόεδρος ήταν έτοιμος να δεχτεί τον επόμενο επισκέπτη.

Το απόγευμα, όταν βγήκε ο επόμενος επισκέπτης, ο λαμπτήρας για κάποιο λόγο δεν άναψε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στη ρεσεψιόν και ο γραμματέας, κατόπιν αιτήματος του κοινού, μπήκε στο γραφείο του αρχηγού για να διαπιστώσει εάν η υποδοχή θα συνεχιστεί. Όταν πλησίασε τον πρόεδρο, ήταν νεκρός.

Η αστυνομία έφτασε, γιατροί, ειδικοί, και σχεδόν αμέσως βρήκε μια επιστολή στο συρτάρι γραφείου δηλώνοντας ότι παρόμοια επιστολή ήταν αποθηκευμένη στο συρτάρι γραφείου στο σπίτι, έτσι ώστε κανείς δεν αμφέβαλε ότι ήταν η θέλησή του. Κάλεσαν τη σύζυγό του, γρήγορα βρήκε μια επιστολή και επιβεβαίωσε τα πάντα.

Την κηδεία την έκαναν  στον Καθεδρικό Ναό της Μεταμορφώσεως, όπως ζήτησε με τη θέλησή του. Σύμφωνα με τη διαθήκη του, θάφτηκε κοντά στο ναό του Αγίου Μεγαλομάρτυρα  Δημητρίου του θεσσαλονικέως  στο Kolomyagi και όποιος έρχεται να προσευχηθεί σε αυτόν τον ναό μπορεί να πάει στον τάφο αυτού του και να θυμηθεί τον δούλο του Θεού Δημήτρη.