Ολοκληρώνοντας
την αναγνώση του βιβλίου, «Ο δρόμος των Ασκητών» του Τίτο Κολλιάντερ, σας
μεταφέρω την τελευταία παράγραφο του βιβλίου:
«Η
στενή οδός δεν τελειώνει. Όμως αυτή καταλήγει στην αιωνιότητα. Κάθε στιγμή
είναι
στιγμή
έναρξης και αφετηρίας. Στο τώρα περικλείεται αυτό που έρχεται, η ημέρα της
Κρίσης. Στο τώρα περικλείεται το παρελθόν, η δημιουργία, γιατί ο Χριστός είναι
αχρόνως πανταχού παρών. Και στον άδη και στον ουρανό. Με τον ερχομό του τέλους
εξαφανίζεται η πολλαπλότητα του χρόνου και του χώρου. Όλα γίνονται ταυτόχρονα
τώρα ακριβώς και εδώ και παντού και στα βάθη της καρδιάς σου. Εκεί συναντάς
αυτά που ζητούσες: το βάθος και ύψος και εύρος του σταυρού· στο Σωτήρα και τη
σωτηρία. Γι’ αυτό, αν θέλεις να σώσεις την ψυχή σου και να κατακτήσεις την
αιώνια ζωή, σήκω αμέσως κατανικώντας την πνευματική σου ραθυμία, κάνε το σημείο
του σταυρού και πες:
Ευδόκησε,
Κύριε, να κάνω μια καλή αρχή εις το Όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου
Πνεύματος. Αμήν».
Μετάφραση από τα Σουηδικά, Αρχιμ. Ευσέβιος Βίττης
Εισαγωγή: π. Αλέξανδρος Καριώτογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου