Πῶς ἐννοῶ ἐγώ, ἓνας ἐλάχιστος πιστός, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ;

Πῶς ἐννοῶ ἐγώ, ἓνας ἐλάχιστος πιστός, τή βασιλεία τοῦ Θεοῦ;

   Θαρρῶ πώς ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι κυρίως μία ἐσωτερική κατάσταση. Εἶναι ἡ κυριαρχία τοῦ Θεοῦ στίς καρδιές μας. Ὃλες οἱ προσπάθειες νά ἑρμηνευθῆ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ σάν μία ἐξωτερική ἐπιβολή, ἀποτελοῦν μιά παραχάραξη τοῦ νοήματός της. Γιατί τότε θά μποροῦσε νά τήν ἐπιβάλη ὁ ἲδιος ὁ Θεός ἀναγκαστικά στούς ἀνθρώπους. Ἡ ἐπικράτηση τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ σημαίνει μιά ἐναγώνια προσπάθεια τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά ἀρνηθῆ τόν ἑαυτό του ἀφήνοντάς τον στά χέρια τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ἐσωτερική εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, γι'αὐτό εἶναι βασιλεία δικαιοσύνης καί ἀγάπης καί ἀλήθειας. Εἶναι ἡ ἱεράρχηση τῶν ἀξιῶν τοῦ πνεύματος πάνω στίς ἀξίες τοῦ σώματος. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ  τελική καί τελειωτική ἀναγνώριση τοῦ ἐγωιστῆ ἀνθρώπου, ὃτι δέν εἶναι ἱκανός μόνος του νά ἐπιτύχη τίποτε καί προσκαλεῖ τό Θεό νά ρυθμίση "ἐν λευκῶ" τά τῆς τύχης του. Εἶναι ἡ ἐκθρόνιση, αὐτοπροαίρετη καί αὐτόβουλη βέβαια, τοῦ ἐγώ ἀπό τό θρόνο του καί ἡ ἐνθρόνιση τοῦ Θεοῦ μέ ἀπόλυτα κυριαρχικά δικαιώματα στήν ὓπαρξή μας καί μέσα της καί ἒξω της, στήν ἐξωτερική της δραστηριότητα καί προσπάθεια.Φυσικά δέν μπορῶ νά παραγνωρίσω τό ρόλο τῆς Ἐκκλησίας στόν ἐρχομό τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ὃμως δέν μπορῶ νά παραγνωρίσω τἀ ἀνθρώπινα χάλια της. Νά μερικά ἀπό ὃσα ξέρω.Ἀγοραπωλησίες ἀξιωμάτων, δεσποτισμός, ἀδικίες, σκοπιμότητες, πλουτισμός, ἀνηθικότητες, ἀδιαφορία γιά τό κύριο ἒργο τῆς διαποίμανσης τοῦ λαοῦ, κλπ. Ὃλα αὐτά ὃμως τά δικαιώνει ἡ ἐσωτερική ἀντιφατικότητα καί ἡ ἀντινομική μου πνευματική μου κατάσταση.Ὃ,τι βλέπω νά κάνουν οἱ ἂλλοι θά μποροῦσα νά τό ἒκανα κι ἐγώ στή θέση τους. Ἡ κριτική γίνεται εὒκολα κατάκριση, ἂν δέν δῶ γιά λίγο τό δικό μου χάλι καί τή δική μου ἐσωτερική διαφθορά. Ἡ διαπίστωση πού κάνω πιό πάνω γίνεται μόνο καί μόνο γιά νά ἐπιβεβαιωθῆ πώς ἀνθρώπινα, εἶναι ἀδύνατο νά ἐρθη ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ στη γῆ. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι ζήτημα πίστεως. Ἱερομ. Εὐσεβίου, "ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ".