ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

  ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ σημερινή ἑορτή εἶναι κορυφαία, γιατί ὁριοθέτησε τή ζωή καί τό ἦθος τῆςἘκκλησίας. Στήν ἀναστήλωση τῶν ἁγίων εἰκόνων, συνοψίζεται ὅλη ἡ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας μας .Ὀρθοδοξία- Ὀρθοπραξία.

Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὁ Χριστός. Ὁ Κύριος ὁριοθέτησε τή ζωή καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας . Ἔτσι γνωρίζουμε τί εἶναι ἡ ἀλήθεια, τί συνεπάγεται γιά τήν σωτηρία, τήν αἰωνιότητα, τή ζωή μας.

Μάρτυρες εἶναι οἱ Ἅγιοι πού ἔφθασαν στήν πνευματική ὡριμότητα μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ. Ἐνηνθρώπισεν ὁ Κύριος, ἀπό τά ἄχραντα αἵματα τῆς Παναγίας, ἔλαβε κατά πάντα μέ ἐμᾶς ἀνθρωπίνῃ φύση, ἐκτός ἁμαρτίας καί τήν ἕνωσε μέ τή θεία φύση, στήν μία ὑπόσταση τοῦ δευτέρου προσώπου τῆς Ἅγίας Τριάδος. Καί μᾶς χάρισε, κατά χάριν τήν ἁγιότητα, ὥστε μέ τό ἔνδυμα τῆς ἀχράντου εἰκόνος, τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, νά βιώνουμε χαρισματικά, ἅμα τῇ ἁγία προσκυνήσει τοῦ θεανδρικοῦ Του προσώπου, πέντε πνευματικές καταστάσεις.

Τήν δόξα τοῦ Χριστοῦ, τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ, τήν χάριν τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀνάπαυσιν τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ γνώση αὐτή γιά τόν θεωμένο ἄνθρωπο, γίνεται μέσα ἀπό τήν ἁγία εἰκόνα, δηλαδή  τή θέα τοῦ Θεανθρώπου, τῆς Θεοτόκου, τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καί ὅλων τῶν ἁγίων μέσα στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

Αὐτά τά πρόσωπα εἶναι ζωντανά ἀνάμεσά μας, ὅπως μᾶς ἐμφανίζονται καί  μᾶς φανερώνονται. Βλέπε τήν θαυμαστή μαρτυρία τῆς Ἁγίας Τατιανῆς σέ σχέση μέ τήν ἀχειροποίητο θαυματουργό  εἰκόνα τῆς Παναγίας τῆς Ἰεροσολυμίτισσας, ὅπως καί τήν συνομιλία τοῦ Ἁγίου Παϊσίου μέ τήν Ἁγία Εὐφημία καί τόν Ἅγιο μάρτυρα Λουκιλλιανό. Ἔτσι τά γνωρίζουμε καί κοινωνοῦμε μαζί τους διότι προσκυνώντας τίς ἅγιες εἰκόνες, ἡ προσκύνησις χαρισματικά μεταβαίνει εἰς τό πρωτότυπο, ὅπου μεταγγίζεται στόν πιστό, τή στιγμή πού προσκυνᾶ τήν ἁγία εἰκόνα, ἡ ἄκτιστος χάρις.

Γι’ αὐτό ὁ Χριστός καί οἱ Ἅγιοι, ὡς ὑποστατική ἀλήθεια, προσκυνοῦνται μέ τά χείλη τῶν πιστῶν. Ἔχουμε αὐτοψία στήν Ἐκκλησία μέ τήν προσκύνηση στήν εἰκόνα. Ἁρμονική ἑνότητα τῆς ἀλήθειας καί τῆς ζωῆς. Οἱ Ἅγιοι μᾶς καλοῦν στήν βίωση τῆς ἴδιας πίστεως, τοῦ ἴδιου ἦθους τοῦ εἰκονιζόμενου προσώπου.

Γι’ αὐτό ὁ ἀπόστολος Φίλιππος λέει στόν Ναθαναήλ: « Ἔρχου καί ἴδε ». Καί ὁ Ἄγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος γράφει: « ὅ ἑωράκαμεν καί αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν ». Ὅπως ἐπίσης καί ὁ Ἅγιος ἀπόστολος Θωμᾶς ἐψηλάφησεν ἐπί τῶν τύπων τῶν ἥλων. Ἔχουμε δηλαδή κοινωνία τῆς Θεότητος Του μέσω τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Ἐνανθρωπίσεως, πού εἶναι ὕψιστη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο.

Ἐπειδή ἀγαποῦμε τόν Χριστό καί τούς Ἁγίους ἔχουμε καί ἅγιες εἰκόνες στά σπίτια μας, παντοῦ στή ζωή μας. Γι’ αὐτό ἡ ἀπόρριψη τῶν ἁγίων εἰκόνων ἀποτελεῖ δογματική καί θεολογική ἐκτροπή. Βλέπε παπικούς, προτεστάντες,  ἀλλά καί τούς μουσουλμάνους πού ἔβαλαν φερετζέδες στήν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας στήν Ἁγία Σοφιά, ἀλλά καί τούςἘβραίους πού δέν δέχονται τόν Τριαδικό Θεό και ὅλους  αὐτούς τῶν ἀνατολικῶν θρησκειῶν, πού ὅπως λέει ἡ ἁγία Γραφή καί τό ψαλτήρι : «Πάντες οἱ Θεοί τῶν Ἐθνῶν, δαιμόνια ».(Ψαλ.95,5)

Ἐμεῖς μέ συγκίνηση δεχόμαστε τίς ἅγιες εἰκόνες καί τίς προσκυνοῦμε ἀλλέως εἴμαστε αἰρετικοί σύμφωνα καί μέ τήν Ζ’ Οἰκουμενική Σύνοδο.

Ὑπάρχει ἀφορισμός γι’ αὐτούς πού δέν προσκυνοῦν τιμητικά τίς ἅγιες εἰκόνες. Ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ Ὀρδόδοξη ἐκκλησία, φανερώνει με τή σημερινή ἑορτή τῆς ἀναστήλωσης τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὅτι κατέχει τήν ὁλότητα τῆς Ἀλήθειας, ἡ γνῶσις τῆς ὁποίας συνεπάγεται τήν αἰώνιον ζωήν.

« Αὕτη ἐστιν ἡ αἰώνια ζωή, ἴνα γινώσκουσί Σε, τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν ». Ὁ Θεός δέν δέχεται οὔτε πίστη ἄνευ ἔργων, οὔτε ἔργα ἄνευ πίστεως.

Ἡ ἀλήθεια στήν ὀρθόδοξη ἐκκλησία μας δέν εἶναι νοητική, ὅπως πρεσβεύουν οἱ ἀνατολικές αἰρέσεις καί ψευτοθρησκείες. Εἶναι ἐμπειρία ἐν ἁγίῳ Πνεύματι.

Γι’ αὐτό λέει ὁ Κύριος, ὅποιος τρώει τό σῶμα μου καί πίνει  τό αἷμα μου αὐτός ἔχει ζωήν αἰώνιον. Δέν εἶναι λοιπόν θεωρία καί λόγια καί φαντασιώσεις. Εἶναι ἐμπειρία  καί γλυκύτητα, ζωή καί ἦθος ἐν ἁγίῳ Πνεύματι. Ἐπιλέγεις ἤ τή Ζωή, ἤ τό θάνατο κι αὐτά εἶναι αἰώνια.

Τελειώνοντας, λέμε ὅτι ἡ θεολογία καί τά δόγματα καί τό βίωμα τό πνευματικό συνυπάρχουν. Εἶναι συνυφασμένα μέ τή ζωή τῶν πιστῶν.,πού σημαίνει: ὀρθή πίστις, ὀρθόδοξος βίος. Ἔξω ἀπ’ αὐτά, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄθεος. Ζωντανός – νεκρός. Χαμένος αἰώνια, πού μόνον μέ τήν μετάνοια καί τά δάκρυα, μέ ὀρθή πίστη καί ὀρθόδοξο βίωμα ,μπορεῖ  νά ὀρθοποδήσει καί  νά σωθεῖ. Αὐτό εὔχομαι εἰς ἀλλήλους  καί εἰς πάντας.Ἀμήν.