Ένα αγόρι εννέα ετών πλησιάζει, πίσω από τη μητέρα του που εκκενώθηκε από την Μπούχα… κρατά πάνω του μία Snickers.. Τον πείθω να τη κρατήσει για τον εαυτό του, το αγόρι μας ζητά να τήν πάρουμε: «Έχω πατέρα στρατιωτικό, πάρε, μένει εδώ… ίσως και κάποιος να τον περιποιηθεί με σοκολάτα "τον ευχαριστώ, νιώθοντας ότι τα μάτια μου είναι ήδη βρεγμένα... συνηθισμένη σοκολάτα αλλά στην πραγματικότητα ανθρώπινες μοίρες, σπασμένες από τον πόλεμο..
Δμίτρο Γρυτσούτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου