,, Πότε βλέπει ο δαίμονας της περηφάνιας ότι ριζώνει;!
Όταν βλέπεις τον αδερφό σου σε ένα σκαλί ψηλότερα από σένα και δεν μπορείς να χαρείς, αλλά τον τιμωρείς προκαλώντας πόνο ψυχής. είτε τόν τράβα από το πόδι ή φτιάχνεις κάθε λογής ψέματα για τους συντρόφους του απλώς - μόνο για να τον λερώσεις με την ανοησία σου και να διώξεις τους άλλους μακριά του.
Πονάει να θυμάσαι, λερωνεσαι εσύ, όχι αυτός.
Όταν βλέπεις ότι δεν μπορείς να κάνεις αυτό που κάνει, αλλά κρίνεις και φθονείς, και δεν βλέπεις τον σταυρό με τον οποίο απέκτησε ο άνθρωπος τα χαρίσματα που έχει και με τον οποίο κάνει το έργο του Κυρίου.
Όταν προσποιείσαι ότι είσαι ταπεινός, αλλά στην πραγματικότητα απέχεις πολύ από το να ξέρεις πώς να αγαπάς και να δίνεις.
Δεν υπάρχει ταπείνωση χωρίς αγνή αγάπη.
Και μην ξεχνάτε, αγαπητοί μου, ότι η υπερηφάνεια και το ψέμα πάνε χέρι-χέρι με την πτώση της εσωτερικής γαλήνης».
π. CONSTANTIN GALERIU
γραφικά: Aida Suster - Botoșani
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου