«Ο ανήμπορος και ανίσχυρος Χριστιανισμός είναι μια αιρετική αντίληψη, γιατί αγνοεί την προτροπή του Κυρίου (Ματθ. 10, 16: «Να είστε σοφοί ως τα φίδια και αθώοι ως τα περιστέρια») και αγνοεί τα κείμενα του Αγίου Παύλου (Εφ. 5, 17: «Γι’ αυτό, μη γίνεσαι ανόητος»· Β' Τιμ. 4, 5: «να είσαι νηφάλιος σε όλα...», 1, 8: «να είσαι... νηφάλιος στο νου» και, ιδιαίτερα, Α' Κορ. 14, 20: «Αδελφοί. , μην είστε παιδιά στο μυαλό· αλλά στην κακία να είστε παιδιά, και στο μυαλό να είστε ενήλικες»).
Πουθενά και ποτέ ο Χριστός δεν μας ζήτησε να είμαστε ηλίθιοι. Μας καλεί να είμαστε καλοί, ευγενικοί, ειλικρινείς, ταπεινοί στην καρδιά, αλλά όχι ανόητοι (μόνο για τις αμαρτίες μας λέει στο Πατερικό «ας είμαστε ηλίθιοι»). Πώς θα μπορούσε Αυτός που μας δίνει τη συμβουλή να είμαστε πάντα ξύπνιοι για να μην μας εκπλήσσει ο Σατανάς, να δοξάσει τη βλακεία; Και μετά, επίσης στην Α' Κορ. (14, 33) είναι γραμμένο ότι "Ο Θεός δεν είναι Θεός της αταξίας". Και η τάξη αντιτίθεται πάνω απ' όλα στη σαστισμένη ανικανότητα, την αναποφάσιστη αδυναμία, τις αμβλείες παρεξηγήσεις. Ο Θεός αγαπά την αθωότητα, όχι την ανοησία. Οι γέροι γίνονται σοφοί. Ας τους αφήσουμε και ξέρουμε ότι το κακό συχνά προέρχεται από τη βλακεία παρά από την κακία. Όχι, οι υπηρέτες του διαβόλου, δηλαδή οι απατεώνες, θα μας ήταν πολύ εύκολο να είμαστε ανόητοι άλλα πραγματικά , μας προστάζει να είμαστε έξυπνοι (για όσους είναι προικισμένοι με το χάρισμα της κατανόησης, η βλακεία -τουλάχιστον από ένα σημείο και μετά- είναι αμαρτία: αμαρτία αδυναμίας και τεμπελιά της μη χρήσης ταλέντου. Και όταν άκουσαν η φωνή του Κυρίου Θεού ... κρύβονται)».
(Πατέρας Nicolae Steinhardt, Εφημερίδα της ευτυχίας, εκδοτικός οίκος Rohia Monastery, Rohia, 2005, σελ. 26-27)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου