ΕΥΛΑΒΗΣ ΠΡΟΣΡΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ ΕΠΙ Τῌ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΙ ΤΟΥ.

 

ΕΥΛΑΒΗΣ ΠΡΟΣΡΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΝ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΝ ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

ΕΠΙ Τῌ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΙ ΤΟΥ

(τῇ 13ῃ Νοεμβρίου τοῦ Σωτηρίου ἔτους ͵βκβ΄ ου,

τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου,                                  Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως)

Σε­βα­στοὶ Πα­τέ­ρες, σύμ­πα­σαι αἱ μο­να­στι­καὶ ἀ­δελ­φό­τη­τες καὶ ἅ­παν­τες οἱ ἐν Χρι­στῷ Ἀ­δελ­φοί, Γορ­τύ­νιοι καὶ Με­γα­λο­πο­λί­τες, ὁ ἅ­γιος τοῦ Θε­οῦ λα­ός, ὁ Ἰσ­ρα­ὴλ τῆς κα­τὰ Γόρ­τυ­να καὶ Με­γα­λό­πο­λη Ἐκ­κλη­σί­ας, Χαί­ρε­τε!

Χαί­ρε­τε τὴν χα­ρὰ τοῦ Κυ­ρί­ου ἐ­πὶ τῇ ἀ­φί­ξει τοῦ Ἀγ­γέ­λου τῆς καθ᾽ ἡ­μᾶς Μη­τρο­πό­λε­ως, ἐ­πὶ τῇ ἀ­ναρ­ρή­σει τοῦ Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρου τοῦ Α΄ εἰς τὸν σε­πτὸν θρό­νον τῶν Ἱ­ε­ραρ­χῶν τῆς Δη­μη­νί­τζης. Εὐ­λο­γη­μέ­νος ὁ ἐρ­χό­με­νος ἐν ὀ­νό­μα­τι Κυ­ρί­ου! Ὁ τῆς με­γά­λης Βου­λῆς Ἄγ­γε­λος, ὁ εἰς τύ­πον καὶ τό­πον Χρι­στοῦ τε­λῶν τὰ τῆς Ἀ­κτί­στου Χά­ρι­τος Μυ­στή­ρια ἔρ­χε­ται πρὸς θε­ρα­πεί­α τῶν ἐν­το­λῶν τοῦ Θε­οῦ καὶ πα­ρα­φυ­λα­κὴ τῶν ὅ­ρων τῆς ἀ­μω­μή­του πί­στε­ώς μας, ἑ­πό­με­νος τοῖς τῶν ἁ­γί­ων Πα­τέ­ρων τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας ἱ­ε­ροῖς ἴ­χνε­σι. Ἔρ­χε­ται ἡ τῶν πολ­λῶν ὀ­δυ­νῶν μας πα­ρα­μυ­θί­α καὶ ἡ τῶν ἀ­λυ­τρώ­των ἱ­ε­ρῶν πό­θων μας πλη­σμο­νή. Ἔρ­χε­ται ὁ φυ­λά­κτωρ τῶν ἱ­ε­ρῶν μας τό­πων καὶ τῶν ἱ­ε­ρῶν μας πα­ρα­δό­σε­ων. Ἔρ­χε­ται ὁ ἀ­γα­πῶν τοὺς Ἁ­γί­ους καὶ ὁ ὑπ᾽ Αὐ­τοῖς ἀ­γα­πώ­με­νος, ὡς ὁ δι­δά­σκων καὶ ποι­ῶν. Ἔρ­χε­ται ὁ Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρος ὁ Α΄ ἀ­σπα­ζό­με­νος ἐν πρώ­τοις τό, εἰς τὸν ἐν Ἀ­θή­ναις Μη­τρο­πο­λι­τι­κὸν Ἱ­ε­ρὸν Να­ὸν κεί­με­νον, πάν­σε­πτον λεί­ψα­νον τοῦ Πα­τριά­ρχου. Ἐ­σκίρ­τη­σε ἡ καρ­δί­α ὅ­λου τοῦ λα­οῦ τοῦ Θε­οῦ εἰς τὸν ἀ­σπα­σμὸν τῶν δύ­ο ἱ­ε­ρῶν ἀν­δρῶν: τοῦ ἐκ Δη­μη­τσά­νης ἕλ­κον­τος τὴν κα­τα­γω­γήν, Πα­τριά­ρχου Κων­σταν­τι­νου­πόλ­ε­ως Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Ε΄ καὶ τοῦ εἰς Δη­μη­τσά­να ποι­μαί­νον­τος Μη­τρο­πο­λί­του Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρου τοῦ Α΄. Ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος ση­μεί­ω­σε τὸ ἀ­λη­θὲς: «ζοῦ­με σ᾽ ἕ­ναν κό­σμο, ποὺ προ­βάλλε­ται ὁ θό­ρυ­βος καὶ ἡ εἰ­κό­να καὶ αὐ­τὰ εἶ­ναι ξέ­να πρὸς τὴν δι­δα­σκα­λί­α τοῦ Εὐ­αγ­γε­λί­ου». Πό­σο τὸν εὐ­χα­ρι­στοῦ­με γιὰ τὰ σο­φά Του λό­για, ποὺ ἀν­τήχη­σαν στὰ σπλά­χνα μας τὴν τρα­γι­κὰ ἐ­πί­και­ρη γιὰ τὸ Γέ­νος μας  ἱ­ε­ρὴ ἰα­χὴ τοῦ ἐ­θνι­κοῦ μας ποι­η­τοῦ Ἀ­ρι­στο­τέ­λους Βα­λα­ω­ρί­του: «Ἀπ᾽ ἄ­κρη σ’ ἄ­κρη χα­λα­σμὸς...Χτυ­πᾶ­τε πο­λε­μάρ­χοι!/ Μὴ λη­σμο­νεῖ­τε τὸ σχοι­νί, παι­διά, τοῦ Πα­τριά­ρχη!». Σ᾽ αὐ­τὸν τὸν αἱ­μα­το­βαμ­μέ­νο τό­πο, στὸν μπα­ρου­το­κα­πνι­σμέ­νο καὶ ἐν πολ­λοῖς ἔ­τε­σι ὀ­δυ­νώ­με­νο καὶ στε­ρού­με­νο ὑ­λι­κῶς τε καὶ κά­πο­τε καὶ πνευ­μα­τι­κῶς ἔρ­χε­ται ὁ πε­φη­μι­σμέ­νος γιὰ τὸ ἦ­θος, τὴν μόρ­φω­σι, τὴν ἀ­να­τρο­φὴ καὶ δι­α­γω­γή του Νι­κη­φό­ρος, του­πί­κλην Εὐ­στα­θί­ου ἐκ τῆς εὐ­γε­νοῦς Χαλ­κί­δος, ὅμως τώ­ρα με­τα­μορ­φω­μέ­νος εἰς τὸν ἡμέ­τε­ρο Ἱ­ε­ρὸ Πα­τέ­ρα, διὰ τῆς Ἀ­κτί­στου Χά­ρι­τος τοῦ Πα­να­γί­ου Πνεύμα­τος, τὴν ὁποία ἀφθόνως ἔ­λα­βε εἰς τὴν χει­ρο­το­νί­α Του, μεταμορφωμένος εἰς τὸν Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως Νι­κη­φό­ρο τὸν Α΄, τὸν Δι­ά­δο­χο τοῦ Γρη­γο­ρί­ου τοῦ Ε΄, τοῦ Ἀν­α­νί­α τοῦ Λαμ­πάρ­δη, τοῦ Ἰ­ω­σὴφ τοῦ Β΄ καὶ ἀ­μέ­τρη­των ἄλ­λων ἐ­πω­νύ­μων καὶ ἀ­νω­νύ­μων κλη­ρι­κῶν καὶ λα­ϊ­κῶν, ποὺ ἐ­σή­κω­σαν εὐά­νδρως τὸν σταυ­ρὸν τῆς πί­στε­ως ἕ­ως τὴν Ἀ­νά­στα­σιν τοῦ ἡ­μέ­τε­ρου Γέ­νους. «Μὴ λη­σμο­νεῖ­τε τὸ σχοι­νί, παι­διά, τοῦ Πα­τριά­ρχη!» Τὸ μαρ­τύ­ριο καὶ ἡ ἀ­σκη­τι­κὴ πρᾶ­ξι με­τα­μόρ­φω­σαν τὸν τό­πο μας σὲ ἱ­ε­ρὸ σέ­μνω­μα ὅ­λου τοῦ Ἑλ­λη­νι­σμοῦ. Αὐ­τὸ τὸ μυ­ρι­ό­στι­κτο ἱ­ε­ρὸ σκή­νω­μα, τὴν ἐ­παρ­χί­α Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως μα­ζὶ μὲ τὴν ζέ­ου­σα εὐ­λα­βεί­ας προ­σευ­χο­μέ­νη μας καρ­δί­α προ­σφέ­ρου­με στὸν Σε­πτὸ καὶ Πε­φι­λη­μέ­νο μας Πα­τέ­ρα, στὸν Μη­τρο­πο­λί­τη μας Νι­κη­φό­ρο τὸν Α΄.

Ὁ Ἀρ­χι­ε­πί­σκο­πος Ἱ­ε­ρώ­νυ­μος κά­νον­τας μνεί­α τῶν χα­ρι­σμά­των τοῦ Πα­τέ­ρα μας σχο­λί­α­σε στὸν λό­γο του: «Τὸ σύγ­χρο­νο κο­σμι­κὸ πνεῦ­μα ἀ­παι­τεῖ τὴν προ­βο­λὴ καὶ τὴν δη­μο­σι­ό­τη­τα, ἀλ­λὰ τὸ ἀ­θό­ρυ­βο εἶ­ναι τὸ ὑ­πό­βα­θρο γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α». Τὸν εὐ­χα­ρι­στοῦ­με μα­ζὶ καὶ μὲ ὅ­λη τὴν σε­πτὴ Ἱ­ε­ραρ­χί­α, για­τὶ μᾶς ἀ­πέ­στει­λε Πα­τέ­ρα καὶ Ποι­με­νάρ­χη μας ἕ­ναν ἄν­θρω­πο εὐγενῆ, ἐ­γνω­σμέ­να σε­μνὸ καὶ ἡ­σύ­χι­ο, ὁ ὁποῖος θέ­τει τὸ μυ­στή­ριο τῆς ἐν Χρι­στῷ πνευ­μα­τι­κό­­τη­τος καὶ ἡ­συ­χί­ας ὡς θε­μέ­λιο γιὰ τὴν ἐ­πι­τυ­χί­α τῆς δι­α­ποι­μάν­σε­ως ἐν τῇ Ἱ­ε­ρᾷ καθ᾽ ἡ­μᾶς Μη­τροπόλει. Στὸν ὅ­λο Του ἀ­γῶ­να δε­σμευ­ό­με­θα νὰ στα­θοῦ­με συμ­πα­ρα­στά­ται καὶ ἀ­ρω­γοί, ἀ­να­γνω­ρί­ζον­τας στὸ σε­πτὸ πρό­σω­πό Του ὄ­χι μό­νο τὸν εὐ­λα­βῆ Ποι­με­νάρ­χη μας ἀλ­λὰ καὶ τὸν κα­τα­κυ­ρι­εύον­τα ἐν Χρι­στῷ τὴν καρ­δί­α μας κα­τὰ τὸ «Υἱ­έ μου δός μοι σὴν καρ­δί­αν».

Νι­κη­φό­ρου τοῦ Σε­βα­σμι­ω­τά­του καὶ Θε­ο­προ­βλή­του Μη­τρο­πο­λί­του Γόρ­τυ­νος καὶ Με­γα­λο­πό­λε­ως πολ­λὰ τὰ ἔ­τη.

Με­τὰ πολ­λοῦ σε­βα­σμοῦ,

ἀ­σπά­ζο­μαι εὐ­λα­βῶς τὴν δε­ξιάν Σας,

ἐ­ξαι­τού­με­νος τὰς Ἁ­γί­ας Ὑ­μῶν εὐ­χάς,

 

Ἀρ­χι­μαν­δρί­της Νε­κτά­ριος Ν. Πέτ­τας Δ.Φ.,

            Ἐ­φη­μέ­ριος Ἱ­ε­ροῦ Να­οῦ Ἀ­να­λή­ψε­ως τοῦ Σω­τῆ­ρος

 χω­ρί­ου «Πα­να­γί­τσα» Γορ­τυ­νί­ας