29 Απριλίου - πριν από τρία χρόνια εκοιμήθη εις Κύριον ο Σχήμα-Αρχιμανδρίτης Νίκων (Deev) /1936 - 29/04/2020/, κάτοικος της Λαύρας Τριάδας-Σεργίου.
Αυτός ήταν ένας αληθινός πνευματικός φρουρός, που ανήκε στο χρώμα του μοναχισμού της Αγίας Τριάδας Σέργιου Λαύρας, ο οποίος αποσύρθηκε στα Ουράνια μοναστήρια κατά την έναρξη μιας παράξενης «επιδημίας»που ξεκίνησε το 2019, για το οποίο, με την έναρξη των σημερινών γεγονότων στην Ουκρανία, ο κόσμος στα παρασκήνια φαινόταν να έχει χάσει το ενδιαφέρον του.
Κύρια υπακοή του πατρός Νίκωνα ήταν η μνήμη των συνοδικών και οι νότες στον θερισμό της αγίας προσφοράς. Το έκανε μέχρι που η ογκολογική ασθένεια άρχισε να εξελίσσεται.
Είχε μεγάλη αγάπη για τον αββά Σέργιο και για όλους όσους απευθύνονταν στον Σεβασμιώτατο για παρηγοριά. Μετά την αποφοίτησή του από τη Θεολογική Ακαδημία, για τον π. Νίκωνα, προέκυψε το ερώτημα πώς να μείνει στη Λαύρα. Αφού τελείωσε το μεταπτυχιακό, ήθελαν να τον στείλουν στην κινεζική αποστολή.
Στη συνέχεια μετέφερε την υπακοή στο Πατριαρχείο. Ο Παναγιώτατος Πατριάρχης Αλέξιος Α΄ / † 1970 / μόλις τον έστειλε στον ετοιμοθάνατο Αρχιμανδρίτη Διονύσιο (Sadikov) / † 1968 /, δίνοντάς του εντολή να του μεταφέρει για υποστήριξη και παρηγοριά την εικόνα του μεγαλομάρτυρα και θεραπευτή Παντελεήμονα. Αποδεχόμενος το δώρο με τρυφερότητα, ο πρώην οικονόμος της Λαύρας και της Ακαδημίας απάντησε στον νεαρό αδερφό με τον πόνο του:
«Αγάπα τον Άγιο Σέργιο με όλη σου την ψυχή, πιάσε σφιχτά την πλευρά της λάρνακας του, παρακάλεσε βοήθεια να μην αποχωριστείς μαζί του. , μην πασχίζεις ούτε για δόξα ούτε για τιμές, και ο αββάς Σέργιος δεν θα σε αφήσει, θα παρακαλέσει τον Κύριο για άφεση αμαρτιών και αδυναμιών και θα σε κρατήσει στην ιερά του μονή.
Ο Μπατιούσκα κράτησε αυτά τα λόγια στην καρδιά του και τα ακολούθησε αυστηρά.
Και κάπως έτσι ο πατέρας Νίκων κλήθηκε από έναν από τους μεγαλύτερους αδερφούς της Λαύρας: «Θέλετε να μείνετε με τον Σεβασμιώτατο;» - και αφού έλαβε καταφατική απάντηση, έδωσε την εντολή: «Να διαβάζετε τον κανόνα στον άγιο Σέργιο κάθε μέρα και μην το πείτε σε κανέναν για αυτό».
Όχι νωρίτερα. Ο περίεργος ταλαιπώρησε, αλλά μόλις πλησίαζαν, ο ιερέας έκρυβε γρήγορα το βιβλίο προσευχής στην τσέπη του και έτσι δεν απάντησε σε κανέναν ευθέως: τι διαβάζει τόσο προσεκτικά εκεί;
Ο Μπατιούσκα αντιμετώπιζε με σεβασμό κάθε αδελφό της Λαύρας, από έναν απλό αρχάριο μέχρι τον πρώτο αρχιμανδρίτη. Φωτογραφίες πολλών από τα αδέρφια της Λαύρας κρεμασμένες στο κρεβάτι του πατέρα. Δεν τους ξέχασε ακόμη κι όταν η αρρώστια τον κυρίευσε με μεγαλύτερη δύναμη: σηκώνοντας τα μάτια του στις άγιες εικόνες και στη φωτογραφία των αδελφών, που τόσο αγαπούσε, προσευχόταν θερμά στον Κύριο για αυτούς.
Η μητέρα του, Pelageya Ivanovna, ήταν πνευματική κόρη του μοναχού Alexy (Soloviev) Zosimovsky /†02.10.1928/
Ο ίδιος ο ιερέας γνώριζε προσωπικά τον Γέροντα Glinsk, τον μοναχό Σεραφείμ (Romantsov) /†01.01.1976/, τον μοναχό Συμεών του Pskov-Caves /†18.01.1960/ , Valaam πρεσβύτερος ιεροσχηματομοναχός Μιχαήλ (Πέτκεβιτς) /† 15/06/1962/, την ηγουμένη Μαρία /†1961/, που έζησε απομονωμένη στο Sergiev Posad. Ο Batiushka καθοδηγήθηκε από τις συμβουλές όλων αυτών των εξαιρετικά πνευματικών ανθρώπων σε όλη του τη ζωή.
Από το καλοκαίρι του 2018, ο ιερέας αρρώστησε - δεν πήγε πουθενά. Προσευχόταν, γυρνώντας το κομποσχοίνι και ακούγοντας τον κανόνα της προσευχής που του διάβαζαν οι φύλακες του.
Μόνο μια φορά, αφού ο ιερέας πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο, περπάτησε με πατερίτσες στα λείψανα του Αγίου Σεργίου και του Νίκωνα, με τη συνειδητοποίηση ότι τα προσκυνούσε για τελευταία φορά. Και έτσι έγινε. Από τότε μέχρι τον θάνατό του, ο ιερέας δεν βγήκε από το κελί του και δεν σηκώθηκε από το κρεβάτι της αρρώστιας.
Σε μια από τις αυτοβιογραφίες του, απαντώντας στην ερώτηση «Ο σκοπός του να πάω στο μοναστήρι», ο πατέρας Νίκων έγραψε: «Προετοιμασία για μια συνάντηση με τον Κύριο Θεό». Αυτή η συνάντηση, τόσο επιθυμητή από τον πατέρα, πραγματοποιήθηκε στις 29 Απριλίου 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου