Ένας αγρότης μια μέρα ανακάλυψε ένα χρυσό αυγό στη φωλιά μιας από τις αγαπημένες του κότες.
Στην αρχή δεν μπορεί να το πιστέψει. σκέφτηκε ότι ήταν φάρσα ή κάτι παρόμοιο.
Θέλει να το πετάξει, αλλά μετά αλλάζει γνώμη και πηγαίνει στην αγορά να δει αν μπορεί να πάρει κάτι σε χρήμα. Εκεί ανακαλύπτει ότι το αυγό είναι από καθαρό χρυσό. Ο αγρότης δεν μπορεί να πιστέψει ότι είναι τόσο τυχερός.
Είναι ακόμη πιο έκπληκτος, αλλά και πιο δύσπιστος όταν την επόμενη μέρα βρίσκει ένα άλλο αυγό, επίσης από καθαρό χρυσό.
Μέρα με τη μέρα, ξυπνάει και πηγαίνει στη φωλιά και κάθε μέρα βρίσκει άλλο αυγό, γίνεται πλούσιος, σαν να είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό!
Μαζί όμως με τον πλούτο του μεγαλώνει η απληστία και η ανυπομονησία του. Περιμένει το αυγό κάθε μέρα και αποφασίζει να σφάξει την κότα για να πάρει όλα τα αυγά με τη μία.
Αλλά δεν βρίσκεις τίποτα, ούτε αυγό, πόσο μάλλον περισσότερα. Από εδώ και πέρα θα μπορούσε να πει αντίο στα χρυσά αυγά.
Η απληστία δεν είναι καλή. Γιατί; Ολοι γνωρίζουμε.
Γιατί δεν θα δούμε τίποτα άλλο εκτός από αυτό που θέλουμε.
Εξ ου και μίσος, φθόνος, εγωισμός και μεγάλη δόση δυσαρέσκειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου