«Ὁ κ. Τάσος Μαλαμᾶς πρίν πεθάνη ζήτησε
να χαιρετήση τή γυναῖκα του σάν νά ἔφευγε σέ τα
ξίδι. Μετά ἀπό λίγο εκείνη τόν εἶδε νά ἔχη σταυρώσει τά χέρια καί νά λέη. "Παναγιά μου, λύτρωσέ με”
καί εἶδε ὅτι ἔλαμπε τό πρόσωπό του. Πῶς δέν μπορεῖς νὰ δῆς τὸν ἥλιο, ἔτσι· τόσο πολύ ἔλαμπε.
Ἄνοιξε μία φορά απαλά τό στόμα του καί εἶδε ἡ γυναίκα του τότε νά βγαίνη ἕνα ἄσπρο πράγμα σάν ἀτμός,
σὰν ἕνα βρεγμένο πουλάκι, πού ἀνέβαινε ψηλά και
ὅσο ἀνέβαινε τόσο άνοιγε τά φτερά του ὥσπου χάθηκε. Ήταν ξημερώματα Δευτέρας 30 Αυγούστου.
Ἐκείνη τή μέρα ἦταν γιά νά μπῆ πάλι στο χειρουργεῖο γιά νά τοῦ κόψουν καί τό ἄλλο πόδι, διότι ή γάγγραινα του ἁπλωνόταν. Μετά ἀπό αὐτά ή γυναῖκα του ἔλεγε: "Εμένα ὅ,τι καί νά μέ κάνουν, δέν
θα σταματῶ νά λέω, μετά ἀπό αὐτά τά ὁποῖα εἶδα
ὅτι ὑπάρχει Ἄλλη Ζωή, καί ἡ ζωή ἀρχίζει μετά ἀπό
τόν τάφο"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου