Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Γοντικακης.ΑΠΟΤΥΠΩΜΑΤΑ.

Μιὰ στιγμὴ σκάει τὸ μπουμπούκι τοῦ

δέντρου ποὺ δένει τὸν καρπό.

Μπαίνεις στὴ ζωή. Νοιώθεις ἐνδιαφέροντα τὸν ἀγῶνα. Προχωρεῖς μὲ χαρά. Ἔχεις

ἐπιτυχίες, συναντᾶς δυσκολίες. Δὲν ἀπογοητεύεσαι, οὔτε δίδεις δικές σου λύσεις.

Κάνεις ὑπομονὴ καὶ δέχεσαι συμπαράστασι ποὺ σὲ ζωογονεί.

Ἀνοίγει ὁ δρόμος. Παίρνεις δύναμι. Δὲν

τελειώνει ἡ πορεία. Ὅλα γίνονται ἀπὸ ἀγάπη πάνσοφη.

Τὸ νὰ στερῆσαι τὰ πάντα χωρὶς νὰ ξέρης τὸ

γιατί, ἢ τὸ νὰ τὰ ἔχης ὅλα χωρὶς νὰ ἔχεις

κουραστή ταυτίζεται μὲ τὴν ἀκινησία τοῦ τίποτε.

Μετέχεις στη ζωή, ὅταν μὲ τὸν κόπο σου

τὴν κερδίζης. Γεμίζεις με χαρά, ὅταν δὲν

πληγώνεις κανένα.

Δημιουργεῖς ἐκ τοῦ μὴ ὄντος νέους κόσμους 

ὅταν ἔχης ἐμπιστοσύνη σ᾽ Αὐτὸν ποὺ

σὲ ἔφερε στὴ ζωή, ἐκεῖ ποὺ δὲν ὑπῆρχες.

Καὶ πλουτίζει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὴ δική Του

πνοή, γιὰ νὰ φτάση τὸν ἄφθαστο.

Μεγάλοι εἶναι οἱ ἀνύπαρκτοι. Καὶ τὸ κατα-

λαβαίνουν ὅλοι στη δύσκολη στιγμή.

Ἀξιολύπητοι εἶναι οἱ πετυχημένοι ποὺ

ὑποφέρουν στη φτώχεια τῶν κατορθωμάτων τους. Καὶ ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ τὴ βοήθεια τοῦ φτωχοῦ Λαζάρου, γιὰ νὰ δροσιστοῦν.