Ιστορία μεγάλης σοφίας
Ένα αγοράκι γύρισε σπίτι κλαίγοντας γιατί κατά τη διάρκεια των σχολικών δραστηριοτήτων, ο δάσκαλος τον όρισε να παίξει έναν δευτερεύοντα ρόλο, αλλά ο συμμαθητής του είχε δώσει να παίξει έναν κεντρικό χαρακτήρα. Αφού άκουσε το παιδί, η μητέρα έβαλε ήρεμα το ρολόι της στην παλάμη του αγοριού και μετά ρώτησε το αγόρι "Τι βλέπεις;" Το αγόρι απάντησε «Χρυσή θήκη, δείκτες ώρας και λεπτών». Τότε η μητέρα του άνοιξε το πίσω μέρος του ρολογιού και έκανε την ίδια ερώτηση στο αγόρι. Είδε πολλά μικρά γρανάζια και βίδες. Η μητέρα είπε στο αγόρι, "αν λείπει κάποιο από τα εξαρτήματα, το ρολόι δεν μπορεί να λειτουργήσει. Ακόμη και εκείνα τα μέρη που σχεδόν δεν βλέπεις είναι εξίσου σημαντικά."
Ανεξάρτητα από το ρόλο που παίξαμε στην κοινότητα, εφόσον είναι δική μας ευθύνη, θα πρέπει να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να το πετύχουμε. Ανεξάρτητα από το πόσο μικρά είναι τα πράγματα ή ακόμα και ο πιο δευτερεύων ρόλος, υπάρχει αξία και σημασία στην ύπαρξή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου