Σκεφτείτε πόσοι καβγάδες θα μπορούσαν να αποτραπούν, πόσες δικαστικές υποθέσεις θα σταματούσαν, πόσες φιλονικούμενες οικογένειες θα ζούσαν σε αδελφική ειρήνη, αν γίναμε όλοι ειρηνοποιοί!
Για το σκοπό αυτό, δεν χρειάζονται πολλά δώρα, ούτε πολλές γνώσεις, αλλά μόνο αληθινή αγάπη για εκείνους που τσακώνονται, φόβος για τον Θεό στην καρδιά και ειλικρινής επιθυμία να βοηθήσει να τελειώσει η διαμάχη.
Αν δείτε τους γείτονές σας σε θανάσιμο μίσος, αρχίστε να προσεύχεστε στον Θεό, να αναστηθεί στις ψυχές τους και να διώξει το σκοτάδι και το μίσος από εκεί. Και, μετά από αυτό, με φόβο Θεού, με μεγάλη προσοχή, πρακτικά αρχίστε να αναδεικνύετε ξεχωριστά, πριν από τον καθένα από αυτούς, όχι αυτό που τους χωρίζει, αλλά αυτό που μπορεί να τους φέρει πιο κοντά, να τους συμφιλιώσει.
Συνέχισε στο ιερό σου έργο. Αν ακούσετε ότι ο ένας αναγνωρίζει μια καλή ποιότητα στον άλλο, βιαστείτε με την πρώτη κατάλληλη ευκαιρία να του το πείτε. Αυτό θα προκαλέσει ίσως τον άλλον να πει κάτι καλό για το πρώτο. Παίρνετε και αυτόν τον καλό λόγο με το πρόσχημα του ειρηνοποιού. Με αυτόν τον τρόπο, σιγά σιγά, ο πάγος θα λιώσει από αυτές τις καρδιές και το πρώτο αεράκι γαλήνης που έχει εμφανιστεί στις ψυχές τους θα αρχίσει να τους φέρνει χαρά. Τότε δεν θα απέχουν πολύ από την τελική τους συμφιλίωση».
(Αρχ. Σεραφείμ Αλεξίεφ, Λόγια για την ευτυχία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου