Η παραβολή του θυμού και ο φράχτης με τα καρφιά
Ήταν ένα πολύ θερμό και ασυγκράτητο άτομο.
Και τότε μια μέρα ο πατέρας του του έδωσε ένα σακουλάκι με καρφιά και τον διέταξε να βάζει ένα καρφί στον στύλο του φράχτη κάθε φορά που δεν μπορούσε να ελέγξει το θυμό του.
Την πρώτη μέρα υπήρχαν αρκετές δεκάδες καρφιά στον φράχτη. Μετά από μια εβδομάδα, ο νεαρός έμαθε να ελέγχει τον εαυτό του και κάθε μέρα ο αριθμός των καρφιών που σφυρηλατούσαν στην κολόνα άρχισε να μειώνεται. Ο νεαρός άνδρας συνειδητοποίησε ότι το να ελέγξει την ψυχραιμία του ήταν πιο εύκολο από το να καρφώσει. Επιτέλους ήρθε η μέρα που δεν έχασε ποτέ την ψυχραιμία του. Το είπε στον πατέρα του και είπε ότι από εκείνη την ημέρα, κάθε φορά που ο γιος του κατάφερνε να συγκρατηθεί, μπορούσε να βγάλει ένα καρφί από την κολόνα.
Ο καιρός πέρασε και ήρθε η μέρα που ο νεαρός μπορούσε να πει στον πατέρα του ότι δεν είχε μείνει ούτε ένα καρφί στην κολόνα.
Τότε ο πατέρας πήρε τον γιο του από το χέρι και τον οδήγησε στον φράχτη:
«Έκανες καλή δουλειά, αλλά βλέπεις πόσες τρύπες υπάρχουν στην κολόνα;» Δεν θα είναι ποτέ ξανά ο ίδιος. Όταν λες κάτι κακό σε έναν άνθρωπο, μένει με μια ουλή στην ψυχή του όπως αυτές οι τρύπες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου