Βασιλικός ζητιάνος
Ένας από τους πατέρες είπε:
«Όταν ήμουν στην πόλη της Οξύρρυγχου, το Σάββατο το απόγευμα ήρθαν ζητιάνοι για ελεημοσύνη. Όταν πήγαν για ύπνο, ένας από αυτούς είχε μόνο ένα στρώμα: ξάπλωσε στο ένα μισό και σκεπάστηκε με το άλλο. Και ο παγετός ήταν δυνατός. Τον άκουσα, τρέμοντας από το κρύο, να παρηγορείται: «Σε ευχαριστώ, Κύριε! Πολλοί πλούσιοι σήμερα μαραζώνουν στη φυλακή με σιδερένια δεσμά, ενώ άλλοι έχουν τα πόδια τους κλειδωμένα σε ξύλινα κοντάκια, για να μην μπορούν να ουρήσουν. Και είμαι σαν βασιλιάς: μπορώ να τεντώσω τα πόδια μου, μπορώ να πάω όπου θέλω». Στάθηκα κοντά και άκουσα αυτά τα λόγια του και τα μετέδωσα στους αδελφούς. Όσοι άκουσαν ωφελήθηκαν.
(Αρχαίο Πατερικόν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου