Είμαστε ένα γελοίο και διεστραμμένο είδος. Το καλό μας κάνει κακούς. Και ανόητοι. Το να υποφέρουμε το κακό ανοίγει το μυαλό και την καρδιά μας. Τα βάσανα μας εξαγνίζουν. Η ευημερία μας τρελαίνει. Ξεχνάμε τον Θεό όταν γεμίζουν οι κοιλιές μας. Βυθιζόμαστε στο βάλτο των παθών. Σκοτώνουμε και μολύνουμε τη γη. Και τότε, όταν ο Θεός κοιτάζει μακριά μας, πέφτουμε στην κόλαση του πολέμου και της τρέλας. Και μετά πάλι επιστρέφουμε κλαίγοντας στον Πατέρα που χτυπήσαμε στην καρδιά. Βρισκόμαστε στην άκρη της αβύσσου, πριν πέσουμε στο σκοτάδι του αιώνιου θανάτου. Ας πάμε πίσω.
Στη Βρετανία περισσότερα από τα μισά ζωντανά δίποδα με ασαφή ίχνη λογικής είναι άθεοι. Ξέρετε ποιο ποσοστό των Βρετανών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πίστευε στον Θεό; Το 98%
Λυπημένος.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου