Δεν μπορώ να αντισταθώ στο να γράψω από το επεισόδιο. Feofan αυτά τα πέντε εκχυλίσματα:
«Καλύτερα να μην κάνεις σχέδια - ούτε για το μοναστήρι, ούτε για το μοναστήρι, γιατί δεν είναι αυτή η δύναμη: Πρέπει να πονάς και να ταράξεις τα μέσα σου για να μην αποκοιμηθείς. Σε ένα όνειρο, ο Σαμψών ήταν δεμένος. Όταν υπάρχει ένα μοναστήρι στην καρδιά, τότε το αν το κτίριο είναι μοναστήρι ή όχι είναι το ίδιο. Στην καρδιά το μοναστήρι είναι ο Θεός και η ψυχή» . (Επίσκοπος Theophan Zatv. «Επιστολές περί χριστιανικής ζωής», Αγία Πετρούπολη, 1880, σ. 3). (Αυτό σημαίνει ότι «ένα μοναστήρι στον κόσμο» είναι ένα «μοναστήρι στην καρδιά».)
«Ο μοναχισμός είναι, με την απάρνηση των πάντων, μια αδιάκοπη παραμονή στον Θεό με νου και καρδιά». «...Η ζωή σου είναι κρυμμένη με τον Χριστό εν Θεώ» ( Κολ. 3:3 )... «Δεν είναι μαύρο ράσο και κουκούλα που είναι μοναχισμός, ούτε καν η ζωή σε μοναστήρι. Αν όλα αυτά μπορούσαν να αλλάξουν (δηλαδή, δεν θα υπήρχαν ράσα, δεν θα υπήρχαν μοναστήρια), τότε ο μοναχισμός θα διαρκέσει για πάντα όσο υπάρχει ένας Χριστιανός άνθρωπος στη γη» (Επίσκοπος Θεοφάνης ο έγκλειστος , ό.π., σελ. 16–17). «Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε για επικοινωνία με τον Θεό. Αυτός είναι ο κύριος στόχος του... Η αυτοθυσία είναι μόνο μέσο, και σκοπός είναι να μείνεις στον Θεό» (ό.π., κ. 10, 207). « Η Εκκλησία υπάρχει για κοινωνία με τον Θεό στον Κύριο Ιησού Χριστό, και είναι αλήθεια στο βαθμό που συνειδητοποιεί αυτή την ενότητα» (ό.π., σελ. 405–406).
«Τι είναι η Εκκλησία στο πνεύμα της; – Είναι ιερό να προσφέρεις θυσίες ευνοϊκές για τον Θεό, η Εκκλησία είναι ένα άτομο που υπηρετεί τον Θεό, θυσιάζοντας, αγιάζοντας συνεχώς, ορθολογικά, πνευματικά. Καθένας που εισέρχεται σε αυτήν πρέπει να γίνει ένα πνεύμα με αυτό, είτε στο μικρό είναι στο μεγάλο» (ό.π., σελ. 324), (δηλαδή, για να βρεθεί κανείς στην Αγία Εκκλησία, πρέπει να γίνει ο ίδιος «μικρή εκκλησία»).
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου