«Τι μπορώ να σου πω όταν καλείς τον Θεό;»
Η μοναχή Ξένια είπε τα εξής για τον ανιψιό της. Ο ανιψιός της είναι ένας νεαρός άνδρας 25 ετών, αθλητής, κυνηγός αρκούδων, καρατέκα, που αποφοίτησε πρόσφατα από ένα από τα ινστιτούτα της Μόσχας - γενικά, ένας σύγχρονος νέος. Κάποτε άρχισε να ενδιαφέρεται για τις ανατολικές θρησκείες και μετά άρχισε να επικοινωνεί με «φωνές από το διάστημα». Ανεξάρτητα από το πώς η μητέρα Ξένια και η αδερφή της, η μητέρα του νεαρού, τον απέτρεψαν από αυτές τις δραστηριότητες, εκείνος στάθηκε στη θέση του. Για κάποιο λόγο δεν βαφτίστηκε ως παιδί και δεν ήθελε να βαφτιστεί. Τελικά - αυτό ήταν το 1990 - 1991 - οι "φωνές" του έκλεισαν ραντεβού σε έναν από τους σταθμούς του μετρό. Στις 18.00 έπρεπε να επιβιβαστεί στο τρίτο βαγόνι του τρένου. Φυσικά, η οικογένειά του προσπάθησε να τον αποτρέψει, αλλά πήγε. Ακριβώς στις 18.00 επιβιβάστηκε στην τρίτη άμαξα και είδε αμέσως τον άνθρωπο που χρειαζόταν. Αυτό το καταλάβαινε από κάποια εξαιρετική δύναμη που πηγάζει από αυτόν, αν και εξωτερικά ο άντρας φαινόταν συνηθισμένος.
Ο νεαρός άνδρας κάθισε απέναντι από τον άγνωστο και ξαφνικά τον κυρίευσε η φρίκη. Τότε είπε ότι ακόμα και στο κυνήγι, μόνος με μια αρκούδα, δεν είχε ξαναζήσει τέτοιο φόβο. Ο άγνωστος τον κοίταξε σιωπηλός. Το τρένο έκανε ήδη τον τρίτο κύκλο του γύρω από το δαχτυλίδι, όταν ο νεαρός άνδρας θυμήθηκε ότι σε κίνδυνο έπρεπε να πει: «Κύριε, ελέησον» και άρχισε να επαναλαμβάνει αυτή την προσευχή στον εαυτό του. Τελικά σηκώθηκε, πλησίασε τον άγνωστο και τον ρώτησε: «Γιατί με πήρες τηλέφωνο;» «Τι μπορώ να σου πω όταν καλείς τον Θεό;» - απάντησε. Εκείνη την ώρα, το τρένο σταμάτησε και ο τύπος πήδηξε από το τρένο. Την επόμενη μέρα βαφτίστηκε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου