Ὁ David Hager, μαιευτήρας, τονίζει ὅτι ἡ ἱεραποστολή δέν ἔχει ὅρια: «Ο πεθερός μου, ὁ Thomas Caruth, ὑπέφερε τά τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του ἀπό ἄνοια καί εἶχε ἀνάγκη ἐξειδικευμένης νοσηλευτικῆς φροντίδος. Ὅταν, ὅμως, καθόταν στήν καρέκλα του, κοντά σέ ἄλλους πού εἶχαν παρόμοια προβλήματα, τραγουδοῦσε ὕμνους ἤ προσευχόταν δυνατά. Ήταν τό μόνο τό ὁποῖο μποροῦσε νά κάνη, ἀλλά ἦταν φανερό σέ ὅλους, γιατί ὁ Θεός τόν ἄφησε στή γῆ γιά τά λίγα τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του. Ὅταν τόν ἐπισκεπτόμασθαν στόν οἶκο εὐγηρίας, τά μέλη ἄλλων οἰκογενειῶν μᾶς ἔλεγαν ὅτι ὁ Dr. Tom εἶχε ὁδηγήσει τους συγγενεῖς τους κοντά στο Χριστό, ἐκεῖ μέσα στο ίδρυμα. Δέν μπορούσαμε να τό κατανοήσουμε πλήρως, ἀλλά ξέραμε ὅτι ὁ Θεός ἐπέλεξε νὰ εὐλογήση ἄλλους ἀνθρώπους μέσῳ τῆς ἀναπηρίας τοῦ Dr. Tom, κάνοντάς τον ἕνα μέσο, γιά να τραβήξη κοντά Του ἄλλους»
Βιβλιογραφία Αρχιμανδρίτης Ιωάννης ΚΩΣΤΩΦ.
Η εφαπτομένη του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου