Συνάντηση στη βροχή.
Έβρεχε καταρρακτωδώς. Στεκόμουν σε μια στροφή στον αυτοκινητόδρομο. Σταματούσα ένα αυτοκίνητο για το Νοβοσιμπίρσκ. Υπάρχει ένα πολύ επικίνδυνο τμήμα του δρόμου σε αυτό το σημείο - μια απότομη στροφή, και αν φρενάρεις σε κακοκαιρία, το αυτοκίνητό σου μπορεί να βγει από τον δρόμο. Σταματάω ένα αυτοκίνητο. Όλοι περνούν.
Ένα μαύρο ξένο αυτοκίνητο περνάει. Στην αρχή πέρασε κι αυτό, μετά σταμάτησε, ο οδηγός έκανε όπισθεν και ήρθε προς το μέρος μου. Η πόρτα άνοιξε. Υπήρχε ένας οδηγός νότιας εμφάνισης. Είπε: - Μπες μέσα, αγάπη μου!
Εγώ, όλος βρεγμένος, κάθισα στο δερμάτινο κάθισμα ενός ακριβού αυτοκινήτου. Πάμε. Ακολούθησε μια συζήτηση. - Από πού είσαι; - ρωτάει ο συνταξιδιώτης μου. - Είμαι υπηρέτης του Θεού, πηγαίνω στην οικογένειά μου, - απαντώ. - Άκου, μπορείς να προσευχηθείς για τον φίλο μου; Το όνομά του είναι Μαχμούτ. Δεν έχει τίποτα άλλο παρά προβλήματα: με τη γυναίκα του, με τα παιδιά του, στις δουλειές... Άλλωστε, είσαι υπηρέτης, ο Θεός θα σε ακούσει.
Προσευχήθηκα για τον Μαχμούτ: την καρδιά του, για το έργο του Θεού μέσα του. Φτάσαμε σε ένα σημείο του δρόμου όπου οι δρόμοι μας χωρίζονταν. Ήταν ώρα να βγω. Γύρισα να τον αποχαιρετήσω και είδα τον συνταξιδιώτη μου να κλαίει. Δάκρυα έτρεχαν στο πρόσωπό του. «Ξέρεις τι έκανες μόλις;» «Τι συνέβη;» ρώτησα. «Μου έσωσες τη ζωή!» είπε. «Είμαι εγώ, Μαχμούτ. Οδηγούσα προς το δάσος για να κρεμαστώ. Ξαφνικά σε είδα στο δρόμο και σκέφτηκα ότι θα μιλούσα στον τελευταίο άνθρωπο της ζωής μου... Μιλήσαμε για άλλη μια ώρα και κλάψαμε. Μετά πήγε σπίτι στην οικογένειά του, χαρούμενος. Κατάλαβα γιατί ο Κύριος μου επέτρεψε να στέκομαι σε εκείνο το μέρος στη βροχή. Δεν το λέω αυτό για να μιλήσω για τον εαυτό μου, αλλά θέλω να μαρτυρήσω για τη δόξα του Θεού.
(Εβγκένι Μπαχμούτσκι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου