Συζητούσα χτες με έναν Πολωνό συνάδελφο για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Του λέω:
«Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζετε ακόμη τη συνέχιση του πολέμου, μετά από τρία χρόνια σφαγής; Έχει χαθεί σχεδόν μια ολόκληρη γενιά Ουκρανών. Ένα εκατομμύριο νεκροί, αμέτρητοι ακρωτηριασμένοι. Τι άλλο χρειάζεται για να παραδεχτεί κανείς ότι αυτός ο πόλεμος έχει χαθεί και πρέπει ο χαμένος να συνθηκολογήσει, όπως σε κάθε πόλεμο στην ιστορία της ανθρωπότητας;»
Και μου απαντά, με σαρκαστικό χιούμορ:
«Δεν πειράζει. Είναι πολλοί αυτοί…»
Εκείνη τη στιγμή κατάλαβα κάτι που εδώ και 2,5 χρόνια, αδυνατούσα να κατανοήσω! Το λόγο για τον οποίο η Δύση, μέσω της Ουκρανίας δεν συνθηκολογεί.
Πείτε ό,τι θέλετε! Πείτε με ψεκασμένο! Όμως, η βαθιά υπαρξιακή αλήθεια είναι ότι, η Δύση βλέπει τους Ουκρανούς ως χρήσιμους, αναλώσιμους, διότι τους θεωρεί ΦΥΛΕΤΙΚΑ (και ως εκ τού του και πολιτισμικά) ΚΑΤΩΤΕΡΟΥΣ. Όπως ακριβώς βλέπει και τους Ρώσους.
Όλοι Σλάβοι είναι εξάλλου. Όλοι ορθόδοξοι.
Σιγά μη νοιαστούν οι “καθαρές” Δυτικές φυλές, οι Προτεστάντες, οι Αγγλοσάξονες, οι κεντροευρωπαίοι, για τους υπάνθρωπους Σλάβους (και μάλιστα ορθόδοξους Σλάβους).
Υπάρχει μια πολιτισμική και φυλετική ιεραρχία.
Κάτω χαμηλά βρίσκονται οι “άλλοι”, οι Ορθόδοξοι, οι Βαλκάνιοι, οι Σλάβοι, οι Ανατολικοί. Πιο κάτω, το Ισλάμ.
Το ίδιο ισχύει και για εμάς τους Έλληνες. Για τη Δύση, οι Έλληνες και οι Τούρκοι δεν διαφέρουν πολύ. Δύο “ενοχλητικές” χώρες του Νότου, γεμάτες πάθη, ιστορικές εμμονές, και “παράλογες” διεκδικήσεις. Δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να αλληλοεξοντωθούμε.
Αυτός δεν είναι απλώς ένας γεωπολιτικός πόλεμος. Είναι πολιτισμικός.
Το θέμα με τους Πολωνούς είναι ότι είναι τα πλέον θύματα της ιστορίας. Παρότι Σλάβοι κι αυτοί. Παρότι αναλώσιμοι κι αυτοί ως κατώτεροι (όπως άλλωστε έχει αποδείξει η ιστορία), είναι το πιο θυματοποιημένο είδος λαού. Και Σλάβοι και καθολικοί.
Ως Σλάβοι, είναι θύματα της Δύσης και ως καθολικοί είναι αυτοβούλως σύμμαχοι της Δύσης. Ο συνδυασμός του απόλυτου θύματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου