22. Περί ελεημοσύνης.
Πρέπει κανείς να είναι ελεήμων με τους φτωχούς και τους παράξενους. Πολλοί μεγάλοι φωστήρες και πατέρες της εκκλησίας φρόντισαν για αυτό.
Πρέπει να δίνουμε ελεημοσύνη με ειλικρινή διάθεση, σύμφωνα με τη διδασκαλία του αγίου Ισαάκ του Σύρου : «Αν δώσεις κάτι σε κάποιον που το ζητάει, ας προηγηθεί η χαρά του προσώπου σου και ας τον παρηγορήσεις με καλά λόγια» (Λόγος 89).
23. Περί λογισμών και σαρκικών κινήσεων.
Χρειάζεται κόπος και μεγάλη εγρήγορση ώστε κατά την ψαλμωδία ο νους μας να είναι σε αρμονία με την καρδιά και τα χείλη μας, ώστε στην προσευχή μας να μην ανακατεύεται η δυσοσμία με το θυμίαμα. Διότι ο Κύριος απεχθάνεται την καρδιά με ακάθαρτους λογισμούς. Ο νόμος λέει: «Μη φοβερίζεις πουλάρι ή γάιδαρο» ( Δευτ. 22:10 ), δηλ. μην προσεύχεσαι με καθαρούς ή ακάθαρτους λογισμούς.
Ας εκθέτουμε συνεχώς, μέρα και νύχτα, με δάκρυα μπροστά στο πρόσωπο της καλοσύνης του Θεού, για να καθαρίσει τις καρδιές μας από κάθε σκέψη, για να βαδίσουμε επάξια στον δρόμο της κλήσης μας και με καθαρά χέρια Του φέρνουμε τα δώρα της υπηρεσίας μας.
Το ακάθαρτο πνεύμα ασκεί ισχυρή επιρροή μόνο στους παθιασμένους, και μόνο από το πλάι ή εξωτερικά επιτίθεται σε αυτούς που έχουν καθαριστεί από τα πάθη.
Ο Άγιος Νείλος είπε: «Δες, παιδί μου, ότι υπάρχουν επτά σκέψεις που κάνουν όλα τα κακά: λαιμαργία, πορνεία, αγάπη για τα χρήματα, θυμός, άκαιρη θλίψη, απόγνωση, ματαιοδοξία, υπερηφάνεια. Αυτή είναι η ουσία του αγώνα κάθε ανθρώπου. Εσύ, παιδί μου, αν θέλεις να νικήσεις τη λαιμαργία, θα αγαπήσεις την αποχή και τον φόβο του Θεού».
24. Περί υπομονής και ταπεινοφροσύνης.
Η ζωή μας σε σύγκριση με την αιωνιότητα είναι ασήμαντη και επομένως, σύμφωνα με τον απόστολο, τα πάθη του παρόντος δεν είναι άξια της δόξας που πρόκειται να εμφανιστούν μέσα μας.
Όπως το κερί που δεν θερμαίνεται και δεν μαλακώνει δεν μπορεί να δεχτεί τη σφραγίδα που έχει τοποθετηθεί πάνω του, έτσι και η ψυχή, που δεν δοκιμάζεται από κόπους και αναπηρίες, δεν μπορεί να δεχθεί τη σφραγίδα της αρετής του Θεού. Όταν «ο διάβολος άφησε τον Κύριο, τότε ήρθαν οι άγγελοι και τον υπηρέτησαν» ( Ματθ. 4:11 ).
Έτσι, εάν σε περιόδους δυσκολίας οι άγγελοι του Θεού απομακρύνονται λίγο από εμάς, δεν πάνε μακριά, αλλά γρήγορα έρχονται σε εμάς με θεϊκές σκέψεις, τρυφερότητα, ευχαρίστηση, υπομονή.
Η ψυχή, έχοντας δουλέψει σκληρά, αποκτά άλλες τελειότητες. Γιατί ο άγιος προφήτης Ησαΐας λέει: «Όσοι είναι υπομονετικοί στον Κύριο θα αλλάξουν δύναμη και θα πάρουν φτερά σαν αετοί· θα τρέχουν και δεν θα κουράζονται· θα περπατούν και δεν θα πεινάνε» ( Ησαΐας 40:31 ).
Ο Μέγας Μακάριος γράφει: «Αν δεν είμαστε στολισμένοι με ταπείνωση, απλότητα και καλοσύνη, η μορφή της προσευχής δεν θα μας ωφελήσει». Δεν πρόκειται μόνο για την προσευχή, αλλά και για κάθε κατόρθωμα.
«Όπως δεν υπάρχει φως, όλα είναι σκοτεινά και σκοτεινά, έτσι επίσης: δεν υπάρχει ταπείνωση, όλες οι προσπάθειές μας κατά τον Θεό είναι μάταιες και άχρηστες», είπε ο ιερέας Ησύχιος.
Τίποτα δεν μπορεί να ταπεινώσει την ψυχή όσο μια άθλια κατάσταση.
Να είσαι σιωπηλός, να είσαι υπομονετικός, να προσεύχεσαι, να είσαι πράος, ταπεινός, ειρηνικός με όλους, και θα σωθείς.
Η ταπεινοφροσύνη συνίσταται στο να ζεις σύμφωνα με τις εντολές του Θεού, να κάνεις καλές πράξεις και να θεωρείς τον εαυτό σου χειρότερο και πιο αμαρτωλό από όλους.
25. Στα καθήκοντα και την αγάπη για τους γείτονες.
Σκεπάστε τον αμαρτωλό αδελφό σας, όπως ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος : «Άπλωσε το χέρι σου πάνω στον αμαρτωλό και σκέπασέ τον» (Λόγος 89).
Εμείς, σε σχέση με τους γείτονές μας, πρέπει να είμαστε αγνοί στο λόγο και τη σκέψη και ίσοι με όλους. αλλιώς θα κάνουμε τη ζωή μας άχρηστη. Πρέπει να αγαπάμε τον πλησίον μας όχι λιγότερο από τον εαυτό μας, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου: «Αγαπάς τον πλησίον σου ως τον εαυτό σου» ( Λουκάς 10:27 ). Αλλά όχι έτσι ώστε η αγάπη για τους πλησίον μας να ξεπερνά τα όρια του μέτρου, να μας αποσπά την προσοχή από την εκπλήρωση της πρώτης και κύριας εντολής, δηλαδή την αγάπη του Θεού, όπως διδάσκει ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός: « Όποιος αγαπά τον πατέρα ή τη μητέρα περισσότερο από εμένα, δεν είναι άξιος για μένα· και όποιος αγαπά τον γιο ή την κόρη περισσότερο από εμένα, δεν είναι άξιός μου» ( Ματθαίος 10 :
Η αγάπη συνίσταται στην παραίτηση από τη δική του θέληση και στην τέλεια υπακοή στον λόγο του Θεού.
26. Στο να μην κρίνει κανείς τον πλησίον του και στο να συγχωρεί τα αδικήματα.
Για ένα παράπτωμα, όποια κι αν είναι, δεν πρέπει να εκδικηθεί κανείς, αλλά αντίθετα, να συγχωρεί τους παραβάτες από καρδιάς, ακόμα κι αν αντιστέκεται σε αυτό, και να το κλίνει με την πεποίθηση του λόγου του Θεού: «Αν δεν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, ούτε ο Πατέρας σας στους ουρανούς θα συγχωρήσει τα παραπτώματα σας» ( Ματθ. 6:1 ). «Προσευχηθείτε για εκείνους που σας φέρνουν το κακό» ( Ματθαίος 5:44 ).
Δεν πρέπει να τρέφει κανείς κακία ή μίσος στην καρδιά του προς τον πλησίον του που έχει εχθρότητα με κάποιον, αλλά πρέπει να τον αγαπά και, όσο είναι δυνατόν, να του κάνει καλό, ακολουθώντας τη διδασκαλία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού: «Αγαπάτε τους εχθρούς σας, να κάνετε καλό σε εκείνους που σας μισούν» ( Ματθαίος 5:44 ).
Πρέπει να θεωρούμε τον εαυτό μας πιο αμαρτωλό από όλους και να συγχωρούμε κάθε κακή πράξη του πλησίον μας, αλλά να μισούμε μόνο τον διάβολο που τον εξαπάτησε. Συμβαίνει να μας φαίνεται ότι κάποιος άλλος κάνει κάτι κακό, αλλά στην πραγματικότητα, λόγω των καλών προθέσεων αυτού που το κάνει, είναι καλό. Επιπλέον, η πόρτα της μετάνοιας είναι ανοιχτή σε όλους, και δεν είναι γνωστό ποιος θα μπει πρώτος σε αυτήν - εσύ, ο καταδικαστής ή ο καταδικασμένος από σένα. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέει: δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους, αλλά να δοκιμάζουμε τον εαυτό μας πιο συχνά για να δούμε αν ζούμε σύμφωνα με τις διδασκαλίες του Χριστού για να μπούμε στη βασιλεία των ουρανών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου