Η ζωή μπορεί να αλλάξει σε ένα μόνο δευτερόλεπτο. Ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας, μια πόρτα που κλείνει, ένας δρόμος που δεν έπρεπε να είχες πάρει... και όλα όσα ήξερες μέχρι τότε καταρρέουν.
Συχνά ζούμε σαν να είμαστε αθάνατοι. Θυμώνουμε για ασήμαντα πράγματα, μαλώνουμε από υπερηφάνεια, τρέχουμε πίσω από χρήματα και ξεχνάμε να πούμε την πιο απλή και σημαντική λέξη: Σ' αγαπώ.
Ξεχνάμε να πούμε ευχαριστώ, να ζητήσουμε συγχώρεση, να αγκαλιαστούμε, να κοιτάξουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια, να ακούσουμε πραγματικά.
Αλλά η στιγμή που αλλάζει τη ζωή σου δεν αναγγέλλει πότε έρχεται. Και τότε καταλαβαίνεις πόσο εύθραυστα είναι όλα και πόσο ανεκτίμητες είναι οι στιγμές που αγνόησες.
Τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από το να αγαπάς και να σε αγαπούν, να συγχωρείς και να σε συγχωρούν, να κάνεις το καλό ακόμα και όταν δεν παίρνεις τίποτα πίσω.
Στο τέλος, τίποτα δεν μένει από όλα όσα έχουμε συγκεντρώσει. Μόνο η ανάμνηση αυτού που ήμασταν για τους άλλους και η αγάπη που αφήσαμε πίσω μας παραμένει.
Φωτογραφία: Chilia Izvorul Tamaduirii, ερημητήριο Lacu, Άγιο Όρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου