Μέρα με τη μέρα. Ημερολόγιο Ορθοδόξου Ιερέα! 250

 

Πηγή ζωής

06 Οκτωβρίου.

 

«Μεγάλη ειρήνη έχουν όσοι αγαπούν το νόμο σου, και δεν υπάρχει εμπόδιο γι’ αυτούς» ( Ψαλμ. 119:165 ).

 

Μελετώντας τον λόγο του Θεού πετυχαίνουμε πνευματική γαλήνη. Κοιτάξτε αυτούς που βασίζουν τη ζωή τους στο λόγο του Θεού και θα δείτε ότι έχουν άφθαρτη ειρήνη. Αλλά όσοι από εμάς δεν πέφτουμε κάτω σε αυτή τη ζωογόνο πηγή, μπερδεύονται πολύ εύκολα με τον παραμικρό πειρασμό και η ψυχική τους ηρεμία εξαφανίζεται σε μια στιγμή.

 

Μερικές φορές είναι εκπληκτικό πόσο εύκολα μερικοί άνθρωποι χάνουν την ισορροπία τους. Κάθε απερίσκεπτη λέξη που λέγεται από ένα αδρανές άτομο μπορεί να του στερήσει την ειρήνη. Αλλά τίποτα δεν μπορεί να αφαιρέσει την ειρήνη του Θεού από εκείνους που την κατέχουν αληθινά! Πηγάζει από μια ανώτερη πηγή, δίνεται από τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος είπε: «Μακάριος είναι εκείνος που δεν σκανδαλίζεται εξαιτίας μου» ( Ματθαίος 11:6 ).

 

Φυσικά, για όσους τρέφονται με αυτή την πνευματική τροφή, που προσεύχονται σε αυτή τη ζωντανή πηγή, «δεν υπάρχει εμπόδιο » . Ένα τέτοιο άτομο μεγαλώνει καθημερινά σε συνεχή εργασία στον τομέα του Κυρίου. Όσοι δεν αισθάνονται την ανάγκη αυτού του ζωντανού λόγου, που δεν μελετούν την Αγία Γραφή, πειράζονται εύκολα και σκοντάφτουν. Ως επί το πλείστον, ισχυρίζονται ότι δεν βρίσκουν στις διδασκαλίες του Χριστού αυτό που περίμεναν, αλλά θα έβρισκαν περισσότερα από όσα περίμεναν αν εμβαθύνουν στο βαθύ νόημα του λόγου του Θεού.

 

Χρόνια τρώνε μόνο κέρατα, έχουν απομακρυνθεί από τον Κύριο, η ψυχή τους υποφέρει από πείνα και δίψα, χωρίς πραγματική τροφή. Αδυνατίζει και δεν αντέχει. Ταΐζουμε καθημερινά το θνητό σώμα μας, που πρέπει να επιστρέψει στη γη και να φθαρεί, αλλά αφήνουμε το εσωτερικό μας, τη ζωντανή και αιώνια ψυχή, χωρίς τροφή και του αφήνουμε να χαθεί από την πείνα.

 

Με σταυρό

07 Οκτωβρίου.

 

«Το μήνυμα του σταυρού είναι ανοησία για εκείνους που χάνονται, αλλά για εμάς που σωζόμαστε είναι η δύναμη του Θεού» ( Α΄ Κορ. 1:18 ).

 

Ένας μοναχός είχε ένα παράθυρο σε σχήμα σταυρού στο κελί του, ώστε να βλέπει τα πάντα έξω από αυτόν τον σταυρό. Ο καθένας μας μπορεί να έχει το ίδιο κύτταρο στην καρδιά του και να αποσυρθεί σε αυτό. Όταν γονατίζουμε στην προσευχή, ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μη μας επιτρέψει τίποτα, ούτε χαρά, ούτε λύπη, ούτε κόπο, ούτε πειρασμό, τίποτα πρόσκαιρο και τίποτα αιώνιο, έξω από τον σταυρό.

 

Έτσι, ό,τι λαμβάνουμε, ουράνιο ή επίγειο, ας μετατραπεί σε ευλογία για εμάς, επισκιασμένο από τον σταυρό του Σωτήρος. Και τότε όλα όσα προέρχονται από εμάς, όλα τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι αισθήσεις που επισκιάζονται από τον σταυρό, θα μετατραπούν στη δόξα του Θεού.

 

Περί χάριτος

08 Οκτωβρίου.

 

«Θεός πάσης χάριτος» ( 1 Πέτ. 5:10 )

 

Σε αυτές τις λέξεις βρίσκουμε ένα από τα ονόματα που ανήκουν στον Κύριο. Στις Αγίες Γραφές βρίσκουμε πολλά ονόματα της Θεότητας. Είναι ο Θεός της ειρήνης, ο Θεός της ελπίδας, ο Θεός κάθε παρηγοριάς. Εδώ ο απόστολος Τον αποκαλεί Θεό της «πάσης χάριτος » . Αυτός ο ορισμός καλύπτει όλες τις ανάγκες μας. «Ο Θεός είναι ικανός να σας περισσέψει κάθε χάρη» ( Β΄ Κορ. 9:8 ).

 

Απαιτείται να υποταχθούμε στο θέλημά Του, να εμπιστευόμαστε την αγάπη και το έλεός Του για να παραμένουμε διαρκώς στην πηγή της ατελείωτης, αδιάκοπης, παντονικής χάρης Του. Κανείς από εμάς δεν θα ξέρει τι είναι η χάρη μέχρι να μάθουμε να βασιζόμαστε στη συγχωρητική αγάπη του Κυρίου για εμάς εν Χριστώ Ιησού.

 

Η χάρη είναι έλεος που δεν αξίζει. Ξεπερνά κάθε αξία και μας σώζει πέρα ​​από τις αρετές μας. Αλλά καλύπτει και κάθε μας ανάγκη, γεμίζει το κενό μας.

 

Η χάρη του Θεού ενεργεί μέσα μας όχι μόνο όταν, φορτωμένοι με αμαρτία και θλίψη, ερχόμαστε κοντά Του για πρώτη φορά, αλλά σε όλη την πορεία της ζωής μας. Κάθε ώρα της ζωής μας, καθώς εμείς, προσηλυτισμένοι, συμφιλιωμένοι, περπατάμε στο φως του προσώπου Του, ως μέλη της μεγάλης οικογένειας του Επουράνιου Πατέρα, ξεχύνεται πάνω μας και μας πλουτίζει, ώστε να είμαστε «πλούσιοι σε κάθε καλό έργο» ( 2 Κορ. 9:8 ).

 

Αντανάκλαση της Δόξας του Θεού

09 Οκτωβρίου.

 

«Ο Μωυσής δεν ήξερε ότι το πρόσωπό του άρχισε να λάμπει με ακτίνες επειδή του μίλησε ο Θεός» ( Εξ. 34:29 ).

 

Ο Μωυσής είχε την τιμή να μιλήσει με τον Κύριο στο όρος Σινά για σαράντα ημέρες. Τι υπέροχη συζήτηση πρέπει να ήταν αυτή! Και η δόξα του Κυρίου μεταμόρφωσε τον Μωυσή και αντανακλάται πάνω του. Αλλά δεν παρατήρησε τη δική του λάμψη, δεν ήξερε ότι «το πρόσωπό του άρχισε να λάμπει με ακτίνες », ήταν απασχολημένος μόνο με το Φως που φωτίζει το πρόσωπο του ίδιου του Κυρίου.

 

«Όλοι με ανοιχτό πρόσωπο, σαν σε καθρέφτη, κοιτάζοντας τη δόξα του Κυρίου, μεταμορφωνόμαστε στην ίδια εικόνα από δόξα σε δόξα, όπως με το Πνεύμα του Κυρίου », λέει ο απόστολος. Παύλος ( 2 Κορ. 3:18 ). Και το πιο σημαντικό για εμάς είναι να μην μπαίνει τίποτα ξένο ανάμεσα στην ψυχή μας και τον Κύριο. Και πόσα εμπόδια στήνονται καθημερινά μεταξύ μας και του Κυρίου! Δεν είναι μόνο η αμαρτία που μας εμποδίζει να Τον κοιτάξουμε απευθείας. Εμφανίζονται οι ανησυχίες μας, οι αγωνίες μας, οι πολυάριθμες πράξεις μας, ακόμη και το έργο μας για τον ίδιο τον Κύριο, με το οποίο μερικές φορές, με τον ζήλο μας, συσκοτίζουμε την εικόνα του Χριστού. Όλα όμως πρέπει να εξαφανιστούν για μας, ώστε να μην μπει τίποτα ανάμεσα σε εμάς και τη δόξα του Θεού, που θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται άμεσα σε εμάς, στη ζωή μας, σε όλες μας τις πράξεις.

 

Ακρωγωνιαίος λίθος

10 Οκτωβρίου.

 

«Όποιος πέσει σε αυτή την πέτρα θα σπάσει. και σε όποιον πέσει, θα τον συντρίψει» ( Ματθαίος 21:44 )

 

Συχνά χρειάστηκε να σκεφτούμε αυτές τις λέξεις και ίσως μας είναι δύσκολο να διεισδύσουμε στο βαθύτερο νόημά τους. Εκείνος ο ακρογωνιαίος λίθος, που είναι το θεμέλιο όλου του κόσμου, πάνω στον οποίο στηρίζεται κάθε τι αιώνιο και άφθαρτο, είναι αναμφίβολα ο Χριστός, ο Υιός του Θεού.

 

Τι θα σπάσει όμως όταν πέσει πάνω του; Ό,τι είναι ασυμβίβαστο με την καλοσύνη Του θα σπάσει. Όταν ριχτούμε με όλο μας το είναι στα πόδια Του και παραδοθούμε ολοκληρωτικά σε Αυτόν και μόνο, η υπερηφάνεια, ο εγωισμός, η σκληρή, πεισματάρα καρδιά μας θα σπάσουν, όλα τα εμπόδια που στάθηκαν μεταξύ μας και το καλό θα σπάσουν και ο ίδιος ο Κύριος θα γέμισε αυτή τη σπασμένη καρδιά με την αγάπη Του, το φως Του, με την καλοσύνη σου.

 

Τότε θα ξαπλώσουμε κάτω από αυτή την υπέροχη πέτρα, που θα μας σκεπάσει από τις καταιγίδες της ζωής, από κάθε τι αμαρτωλό και κακό, και θα αναπαυθούμε κάτω από τη σκιά Του, αναγνωρίζοντας μόνο μια δύναμη πάνω μας - τη δύναμη του Υιού του Θεού. Θα Τον υπηρετούμε μόνοι, θα ανήκουμε σε Αυτόν μόνο με όλο μας το είναι για πάντα.