OΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΙΖΟΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟ ΜΑΡΚΙΔΗ. 3 «Ο γέροντας απλώς “κατέβασε” τον Παράδεισο»,

Το πρώτο πράγμα που ήθελα να κάνω, αφού τακτοποιήθηκα στο δωμάτιο, ήταν να δω το γέροντα Ε ----- Άλλωστε, ο κύριος λόγος της επίσκεψής μου στο μοναστήρι ήταν το ότι ακολούθησα τη συμβουλή του πατρός Μαξίμου. Ανέφερα την επιθυμία μου στον πρώτο προσκυνητή με τον οποίο συνδέθηκα, τον Στίβεν από το Τορόντο. Το κελί του ήταν δίπλα στο δικό μου και γρήγορα δημιουργήσαμε μια φιλική σχέση. Συναντηθήκαμε για πρώτη φορά σ’ έναν μικρό χώρο δίπλα στα κελιά μας, που έπαιζε το ρόλο κουζίνας και λίβινγκ ρουμ, όταν πήγα εκεί για να πάρω ένα ποτήρι νερό. Με πληροφόρησε ότι για να έρθω σε επαφή με το γέροντα πρέπει πρώτα να μιλήσω με τον ηγούμενο, Ο Στίβεν μου αφηγήθηκε μερικές ιστορίες για το γέροντα , με τον οποίο είχε μιλήσει αρκετές φορές σε προηγούμενες επισκέψεις του.

«Πρέπει να τον δεις», μου τόνισε. «Είναι μια εμπειρία που θα σου αλλάξει τη ζωή. Μια μέρα, κάποιος πήγε στο γέροντα για εξομολόγηση. Μόλις τελείωσε, ο ίδιος αυτός άνθρωπος τηλεφώνησε σε ένα άλλο μοναστήρι και έμαθε ότι ο γέροντας Ε....ήταν εκεί την ίδια στιγμή. Υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες για το γέροντα». Ο Στιβεν δεν έδειξε να ανησυχεί για τη δυσπιστία που θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια αφήγηση σε κάποιον που δεν είναι εξοικειωμένος με τις παραδόσεις του Αγίου Όρους. Άρχισε να μου μιλά για άλλα ασυνήθιστα φαινόμενα που αποδίδονται στο γέροντα.

Ένιωθα σαν να βρίσκομαι στο Άγιον Όρος, όπου τέτοιες  αφηγήσεις θαυμάτων είναι συνηθισμένες καθημερινές ειδήσεις μεταξύ των μοναχών, εξίσου τακτικές με τα βραδινά νέα που ανακοινώνουν τις αυξομειώσεις του χρηματιστηρίου. Τον ευχαρίστησα για τις πληροφορίες και τις συμβουλές του και πήγα να βρω την Έμιλυ, με την ελπίδα ότι θα μπορέσουμε να δούμε μαζί τον ηγούμενο το ίδιο εκείνο βράδυ. Ο σκοπός μου ήταν να του ζητήσω να κανονίσει μια συνάντηση με το γέροντα Ε…. την επόμενη μέρα. Ήξερα ότι ο γέροντας έχει ιδιαίτερη αγάπη στον πατέρα Μάξιμο και ήθελα να του διαβιβάσω τους χαιρετισμούς του. Ακόμα, έχοντας ακούσει τόσες αφηγήσεις οπαδών του για τις χαρισματικές του ικανότητες, αλλά και επικρίσεις από τους αντιπάλους του, ήθελα μια ευκαιρία να τον γνωρίσω προσωπικά.

Ευτυχώς βρήκα την Έμιλυ αμέσως. Θαύμαζε τον ανθόκηπο μαζί με μια άλλη επισκέπτρια της μονής, η οποία ήταν μητέρα ενός μοναχού. Η Έμιλυ ανυπομονούσε κι αυτή να συναντηθεί με τον ηγούμενο, έτσι σπεύσαμε στο διάδρομο έξω από το εξομολογητήριο, όπου ο ηγούμενος έβλεπε προσκυνητές τον έναν μετά τον άλλο με βάση τη σειρά προσέλευσης. 

Καθίσαμε περιμένοντας. Ήμασταν οι τέταρτοι κατά σειρά. Ο ηγούμενος συμβούλευε και εξομολογούσε προσκυνητές όλη μέρα. Θυμήθηκα

παρόμοιες σκηνές που είχα παρακολουθήσει στα πολλά χρόνια της σύνδεσής μου με τον πατέρα Μάξιμο στο Άγιο Όρος και στην Κύπρο. Αποτελεί μέρος της αγιορείτικης πνευματικής παράδοσης να προσφέρουν οι ιερομόναχοι (μοναχοί που έχουν χειροτονηθεί ιερείς και μπορούν να τελούντο μυστήρια) τις πνευματικές υπηρεσίες τους ακούραστα, και δωρεάν, στους πιστούς. Ήξερα από πείρα ότι στη διάρκεια αυτών των συναντήσεων γίνεται συχνά γνήσιο ψυχοθεραπευτικό έργο. Σε αντίθεση με την καθολική πρακτική, ο εξομολογητής και ο εξομολογούμενος κάθονται ο ένας απέναντι στον άλλο, χωρίς να υπάρχει ανάγκη από κανένα παραπέτασμα για να εξασφαλιστεί η ανωνυμία. Ακόμα, σε αντίθεση με τις κοσμικές ψυχιατρικές συνεδρίες, αυτές οι συναντήσεις προσφέρονται δωρεάν και χωρίς να έχουν προκαθορισμένο χρονικό πλαίσιο. Οι ανάγκες του προσκυνητή θα καθορίσουν το χρόνο που θα διαρκέσει η εξομολόγηση.

 Η δική μας επίσκεψη, όμως, είχε διαφορετικό σκοπό.

Όταν έφτασε η σειρά μας, η ώρα κόντευε εννιά. Ο σαρανταπεντάχρονας ηγούμενος με το κόκκινο πετραχήλι έδειχνε εξουθενωμένος. Ήταν ο πατήρ Π ... _ , και είχε γεννηθεί στην Αμερική από Έλληνες γονείς. Έμεινε για χρόνια στο Άγιον Όρος και επέστρεψε στην Αμερική όταν ο γέροντας Ε .... του ζήτησε να έρθει να τον Βοηθήσει στο αποστολικό του έργο. Αποδείχθηκε ότι ο πατήρ Π _ _ ήταν φίλος του πατρός Μαξίμου από την εποχή που ήταν δόκιμοι και οι δύο στο Άγιον Όρος. Αυτό δημιούργησε μια άμεση σύνδεσή μας με τον ηγούμενο.

«Πάτερ, ποιος ήταν ο αρχιτέκτονας που σχεδίασε τον κήπο σας;» ρώτησε η Έμιλυ, που είναι λάτρης του πράσινου και ειδήμων σε ότι αφορά τους κήπους και τα λουλούδια.

Ο ηγούμενος σήκωσε τους ώμους. «Δεν υπήρξε αρχιτέκτονας», απάντησε αινιγματικά. Και μετά από μια παύση πρόσθεσε. «Απλώς ο γέροντας Ε….. μας υπέδειξε Βήμα προς Βήμα πώς θα φτιάξουμε τον κήπο: πού θα κτίσουμε τα διάφορα χτίσματα, πού θα φυτέψουμε τα δέντρα... τα πάντα».

«Μα πώς ήξερε να σας καθοδηγήσει;»

«Ο γέροντας απλώς “κατέβασε” τον Παράδεισο», απάντησε χαμογελώντας ο ηγούμενος.

«“Κατέβασε” τον Παράδεισο;» επανέλαβε η Έμιλυ.

«Ακριβώς. Μέσα από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος ο γέροντας βίωσε τον Παράδεισο από την άλλη πλευρά, και απλώς μας έδωσε λεπτομερείς οδηγίες ώστε να φτιάξουμε ένα πιστό του αντίγραφο από αυτή την πλευρά».

«Πολύ απλό», αστειεύτηκα. Μετά ρώτησα με σοβαρό τόνο: «Πάτερ, πότε μπορούμε να δούμε το γέροντα;»

«Δεν σας είπε ο πατήρ Αθανάσιος;» ρώτησε έκπληκτος ο ηγούμενος.

«Τι να μας πει, πάτερ;» ρώτησα, σκυθρωπιάζοντας, καθώς ήμουν σίγουρος ότι θα ακούσω κακά νέα.

«Ο γέροντας έφυγε σήμερα το πρωί για το Σαν Αντόνιο».

 Κοίταξα στενοχωρημένος την Έμιλυ. «Ήταν κάτι απρόσμενο», έσπευσε να μας εξηγήσει ο ηγούμενος. «Θα γίνει μια γιορτή στο νέο μοναστήρι για τον καθαγιασμό του καθολικού. Ο γέροντας θα χοροστατήσει στην τελετή».

Στη συνέχεια, ο ηγούμενος μας είπε ότι θα έφευγε κι αυτός σε τρεις ώρες. Τα μεσάνυχτα θα ξεκινούσε μαζί με έναν άλλο μοναχό για να φθάσουν στο Σαν Αντόνιο πριν από τις δέκα το πρωί και να βοηθήσουν το γέροντα στον καθαγιασμό. Ήξερα ότι μια τέτοια τελετή είναι κουραστική και διαρκεί αρκετές ώρες. Ο ηγούμενος είχε τρεις ώρες να ξεκουραστεί πριν από το μεγάλο ταξίδι. Αρχίσαμε να νιώθουμε άσχημα που του κλέβαμε χρόνο από τον ύπνο του.

«Να ’ναι ευλογημένο», είπα αναστενάζοντας. Είναι μία συνηθισμένη μοναστική έκφραση όταν τα πράγματα πηγαίνουν ενάντια στις επιθυμίες μας, κάτι που σημαίνει ότι ο Θεός έχει τους δικούς Του λόγους να τα φέρει διαφορετικά.

Ο ηγούμενος μας πληροφόρησε ότι θα γύριζε στο μοναστήρι μαζί με το γέροντα την Κυριακή το βράδυ, και θα μπορούσαμε ίσως να τον δούμε τότε. «Δυστυχώς, είναι η μέρα που θα γυρίσουμε στο Μέιν», είπα. Του εξήγησα ότι δεν μπορούμε να καθυστερήσουμε την αναχώρησή μας ούτε μία μέρα λόγω των διδακτικών καθηκόντων μας. Θα ’πρεπε να ξαναπάμε μια άλλη φορά στο μοναστήρι, για να γνωρίσουμε το γέροντα. «Η Θεία Πρόνοια θα έχει τους λόγους της», μουρμούρισα, και σήκωσα τους ώμους, παίρνοντας απόφαση ότι δεν θα μπορέσουμε να δούμε το γέροντα.

«Αν αυτό μπορεί να σας παρηγορήσει», είπε ο πάτερ Π  ,

ίσως να είναι πιο ήσυχη η διαμονή σας στο μοναστήρι. Όταν είναι εδώ ο γέροντας, το νέο διαδίδεται γρήγορα και το μοναστήρι γεμίζει προσκυνητές από παντού, ιδιαίτερα από το Λος Αντζελες και την περιοχή του Κόλπου». 

Ευχηθήκαμε στον ηγούμενο καλό ταξίδι στη νυχτερινή δεκάτορη διαδρομή του μέχρι το Σαν Αντόνιο και πήγαμε ο καθένας στο κελί του, να κοιμηθούμε μέχρι να χτυπήσουν οι καμπάνες για την πρωινή λειτουργία στις τρεισήμισι το πρωί.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ. ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΡΚΙΔΗΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ.