Ένας ιερέας είχε έναν ασυνήθιστο τρόπο να πει αντίο σε ζευγάρια που ήταν παντρεμένα. Μετά το γάμο, οδήγησε τους νεόνυμφους στην είσοδο της Εκκλησίας και είπε:
- Πριν φύγετε, η νύφη έχει την μεγάλη τιμή να κτυπησει το καμπαναριό της εκκλησίας.
Μετά από αυτό έβαλε ένα χοντρό σχοινί στο χέρι της. Τράβηξε με όλη της τη δύναμη, αλλά διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να μετακινήσει τη γλώσσα των βαρέων μετάλλων του κουδουνιού.
Στη συνέχεια, ο ιερεύς είπε στον γαμπρό να βοηθήσει τη νύφη. Μαζί τράβηξαν το σχοινί και χτύπησε καμπάνα ενημερώνοντας τον καθένα ότι γεννήθηκε μια άλλη οικογένεια.
Ο ιερέας είπε στους νέους:
- Όταν περνάς τη ζωή, μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι κουδούνες θα κουδουνίζουν μόνο αν τραβήξετε το σχοινί μαζί.
- Πριν φύγετε, η νύφη έχει την μεγάλη τιμή να κτυπησει το καμπαναριό της εκκλησίας.
Μετά από αυτό έβαλε ένα χοντρό σχοινί στο χέρι της. Τράβηξε με όλη της τη δύναμη, αλλά διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να μετακινήσει τη γλώσσα των βαρέων μετάλλων του κουδουνιού.
Στη συνέχεια, ο ιερεύς είπε στον γαμπρό να βοηθήσει τη νύφη. Μαζί τράβηξαν το σχοινί και χτύπησε καμπάνα ενημερώνοντας τον καθένα ότι γεννήθηκε μια άλλη οικογένεια.
Ο ιερέας είπε στους νέους:
- Όταν περνάς τη ζωή, μην ξεχνάτε ποτέ ότι οι κουδούνες θα κουδουνίζουν μόνο αν τραβήξετε το σχοινί μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου