Η αμαρτία είναι σαν ένα μεθυστικό ποτό που μπερδεύει το μυαλό και μεθάει την ψυχή.
Ένας μεθυσμένος δεν ξέρει πού πάει, σκοντάφτει, σκοντάφτει και πέφτει.
Θανάσιμος κίνδυνος ελλοχεύει σε κάθε στροφή.
Έτσι συμβαίνει με έναν άνθρωπο που βυθίζεται στην αμαρτία.
Για να σώσει την ψυχή του από την αιώνια απώλεια, ο Θεός, ως φροντιστής γονέας, τον παρακολουθεί, ακολουθεί τα βήματά του και χρησιμοποιεί διάφορα μέσα για να τον ξεσηκώσει, να τον αφυπνίσει, να ανοίξει τα πνευματικά του μάτια και να δει την άβυσσο στην οποία ορμάει και σταματά.
Τις περισσότερες φορές πρόκειται για διάφορους πειρασμούς και προβλήματα, ασθένειες, ζημιές περιουσίας κ.λπ.
Κάποιες φορές έστω δίνει μικρή παραίνεση του Θεού τους έκανε να συνειδητοποιήσουν, ότι αυτοί δεν μπήκαν βαθιά στην αμαρτία.
Αλλά όσοι είναι βυθισμένοι στις αμαρτίες, δύσκολα μπορούν να συνειδητοποιήσουν τα πιο άγρια μαστίγια, όπως είναι δύσκολο να ξεσηκώσουν έναν άνθρωπο που ήπιε πολύ.
Γι' αυτό ο Θεός χρησιμοποιεί συχνά τα μέσα μαζικής καταστροφής για να ξεσηκώσει μεγάλο αριθμό ανθρώπων.
Πρόκειται για διάφορες φυσικές καταστροφές: ξηρασίες, πλημμύρες, χαλαζοπτώσεις, σεισμούς, μετά εισβολές επιβλαβών εντόμων, κάμπιων, ακρίδων και άλλων παρασίτων των φυτών, μετά επιδημίες διαφόρων ασθενειών, ανθρώπων και ζώων, μετά ταραχές, πόλεμοι κ.λπ.
Μαθήματα Ηγουμένου Γαβρίλης, Μονή Raletinac
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου