Τὸ κομποσχοίνι συνδέει τὸν παλμὸ τῆς καρδίας καὶ τὴν πνοὴ
τοῦ στόματος μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ τότε ἡ καρδία
μόνη της ψέλνει ὕμνους στὸν Θεό. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὰ δίχτυα
στὰ χέρια τῶν Ἀγγέλων ποὺ ἁλιεύουν τὶς ψυχὲς ἀπὸ τὸ βιοτικὸ
πέλαγος. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ μυστικὸ ὑπερῶο, ὅπου ὁ Χριστὸς
εἰσέρχεται γιὰ νὰ δειπνήσει μὲ τὴν ψυχή. Εἶναι ἡ πηγὴ τοῦ ζῶντος
ὕδατος, σὰν τὸ φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, ἀπὸ τὴν ὁποία ἀντλεῖ νερὸ ἡ
Σαμαρίτισσα – ἡ ἁμαρτωλὴ καὶ πόρνη ψυχή μας. Τὸ κομποσχοίνι
εἶναι ἐκείνη ἡ ἁγία γῆ, ὅπου ἡ ψυχὴ συναντᾶ τὸν Χριστό.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ πιὸ ἐλαφρὺ καὶ τὸ πιὸ βαρύ: ἀκόμα καὶ
ἕνα νεογέννητο μωρὸ μπορεῖ νὰ τὸ κρατήσει, ἀλλὰ σ' αὐτὸ κρέμεται
τὸ βάρος τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ ἀνθρώπου, ὅμοιο μὲ τὸ βάρος τῆς γῆς.
Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ ἐκκρεμὲς ποὺ μετράει τὸν χρόνο τῆς ζωῆς
μας τὸν ἀφιερωμένο στὸν Θεό, ξεχωρίζοντάς τον ἀπὸ τὸν χρόνο ποὺ
σπαταλήσαμε μάταια. Τὸ κομποσχοίνι ζωντανεύει στὸ σπίτι ὅπου
θρῆνος καὶ κλαυθμός, ἡ φωνή του ἀκούγεται στὸ νεκροταφεῖο, τὴν
προσέχουν οἱ νεκροὶ στοὺς τάφους. Οἱ κόμποι εἶναι τὰ δάκρυα ποὺ
χύνονται γι᾿ αὐτοὺς ποὺ πεθαίνουν στὶς ἁμαρτίες καὶ γιὰ ἐκείνους
ποὺ δὲν γνώρισαν τὸν Χριστό. Ὅταν ἐσὺ προσεύχεσαι γιὰ ἕναν
κεκοιμημένο, τότε τὸ χέρι του ἀόρατα πιάνει τὸ κομποσχοίνι σου,
ὅπως ἕνας ποὺ πνίγεται τὸ σωσίβιο.
Ὁ σατανάς, ὁ ὁποῖος θὰ μποροῦσε μὲ τὸ νύχι του νὰ ἀναποδογυρίσει
τὴν γῆ, εἶναι ἀδύναμος μπροστὰ στὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τρέμει
τὸ κομποσχοίνι ἀκόμα καὶ στὰ χέρια τοῦ νηπίου. Γιὰ τὸν δαίμονα
ἡ ἐν ἡσυχίᾳ τελουμένη εὐχὴ μὲ τὸ κομποσχοίνι εἶναι ἡ βοὴ τοῦ
λέοντος ποὺ περιέρχεται στὰ ἐδάφη του: ἀκούγοντάς την τὰ νοητὰ
θηρία κρύβονται στὶς τρύπες τους. Τὸ κομποσχοίνι εἶναι τὸ ρέκασμα
τοῦ ὑψιπέτη ἀετοῦ, ἀπὸ τὸ ὁποῖο τὸ σμῆνος τῶν κοράκων σπεύδει
νὰ κρυφτεῖ στὰ δένδρα. Ἡ ἐν ἡσυχίᾳ εὐχὴ μὲ κομποσχοίνι, γιὰ
τὸν δαίμονα εἶναι σὰν τὴν βροντὴ τῶν σαλπίγγων ἀπὸ τὴν ὁποία
γκρεμίστηκαν τὰ τείχη τῆς ᾽Ιεριχοῦς”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου