Οι φίλες μου, οι αδελφές Άννα και Μανάνα, θυμήθηκαν ότι κάποτε συνάντησαν τον πατέρα Γαβριήλ στην Τιφλίδα. Μόλις είχε βρέξει και οι δρόμοι ήταν αρκετά λασπωμένοι. Αποφάσισαν ότι τώρα δεν θα μπορούσαν να πάρουν ευλογία από τον πατέρα Γαβριήλ γονατιστοί, αλλά όταν τον πλησίασαν, ο ίδιος ο πατέρας Γαβριήλ γονάτισε μπροστά τους. Βλέποντάς το αυτό, έπεσαν κι αυτοί στα γόνατα στη λάσπη, και ο πατήρ Γαβριήλ τους ευλόγησε, χαμογελώντας, έκλεισε το μάτι και είπε: «Ένα - μηδέν υπέρ μου!»
Από το βιβλίο «Λαός της Γεωργιανής Εκκλησίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου