Η ύψωση του Σταυρού.
Ίσως σε εσάς τους Ελλαδίτες να μοιάζει λίγο παρωχημένο ή άνευ μεγάλης νοηματοδότησης το να υπάρχει απαραίτητα ένας απαστράπτων σταυρός πάνω σε ένα εκκλησάκι που βασικά χρειάζεται πρώτα να συντηρηθεί , και στο τέλος να τοποθετηθεί ο σταυρός. Για την ώρα δεν υπάρχουν αυτά τα χρήματα για την συντήρηση, οπότε περνάμε συνοπτικά στο τελευταίο στάδιο που είναι το στίγμα. Η σηματοδότηση.
Εδώ λοιπόν, σε αυτή την άγια γη, που είναι μικρή για να χωρέσει τόσους πολλούς υπέρμαχους θρησκειών , όμως πολύ μεγάλη ως αγκαλιά που χωράει « κυλλούς, τυφλούς ,κωφούς», κάθε καρυδιάς καρύδι δηλαδή , όλοι προσπαθούμε, άλλοι σπρώχνοντας, άλλοι λίγο πιο διακριτικά, να φανούμε ως οντότητα μέσα σε ένα άγριο τερέν, καδραρισμένο με ένα αρχαίο status quo που συντελεί στη διατήρηση των προσκυνημάτων. Τα ντεσιμπέλ στα μεγάφωνα των μιναρέδων έχουν χτυπήσει κόκκινο και , το κυριότερο, είναι ηχογραφημένα και μας αλλαλιάζουν από τις 3.30 το πρωί. Οι ρωσικές εκκλησίες με τους κρομμυόσχημους ολόχρυσους τρούλους, επιβάλλονται. Εμείς, προσπαθώντας να κρατήσουμε θεολογικά , το ελληνορθόδοξο ήθος,
που όσο νάναι κατάγεται από αρχοντική και λιγότερο κραυγαλέα αισθητική , βάζουμε μολύβι κατά κανόνα στον τρούλο.
Το μόνο που μας έμεινε λοιπόν για να φαντάξουμε κι εμείς από μακριά, είναι ο χρυσός σταυρός.😊
Εδώ στο Όρος των ελαιών μέχρι το ‘80 υπήρχαν μόνο μοναστήρια. Το λουθηρανικό, το ρωσικό και το δικό μας.
Τώρα, η εντελώς άναρχη δόμηση έχει σκεπάσει και εξαφανίσει τα πάντα . Το μπετόν και τα καλώδια που κρέμονται δώθε κείθε, κρύβουν κάθε τι αρχαιοπρεπές και ωραίο.
Ας βάλουμε κι εμείς λοιπόν το σημείο που κάποτε για τους Ιουδαίους έγινε σκάνδαλο και για τους ειδωλολάτρες ανοησία . Όμως εμείς τον πιστεύουμε ως τον σταυρό του Χριστού και όχι ως δυο γραμμές κάθετες μεταξύ τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου