Ο ΣΚΟΡΠΙΟΣ ΚΙ Η ΧΕΛΩΝΑ

Ο ΣΚΟΡΠΙΟΣ ΚΙ Η ΧΕΛΩΝΑ

Μια χελώνα κι ένας σκόρπιός έγιναν αδερφοποιητοί κι έφυγαν μαζί. Καθώς πήγαιναν, βρέθηκαν σ’ ένα ποτάμι πού έπρεπε να το διαβούν. Ό σκόρπιός καταλυπήθηκε γιατί δεν ήξερε κολύμπι. Μα ή χελώνα τον παρηγόρησε:

—     Ανέβα στην πλάτη μου και θα σέ περάσω εγώ από το ποτάμι.

Ό σκόρπιός δεν περίμενε να το ξανακούσει, αλλά ανέβηκε πάνω

της κι ή χελώνα άρχισε να κολυμπάει ενώ αυτός άρχισε να τη δαγκώνει στην πλάτη.

—     Αδερφέ, τί κάνεις; ρώτησε απορημένη ή χελώνα.

—     Τί να κάνω; Δεν είναι πού το θέλω, αλλά εμείς οι σκορπιοί το έχουμε στη φύση μας, δαγκώνουμε όλο τον κόσμο, εχθρούς και φίλους.

Τότε ή χελώνα έκανε μια βουτιά και τον πέταξε στο νερό.

—     Αδερφέ, ούτε κι εγώ το θέλω, αλλά είναι στη φύση μας να βουτάμε στο νερό γιατί, αν δεν πλυθούμε ύστερα’ από μια φαρμακερή δαγκωματιά, πρηζόμαστε και πεθαίνουμε.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΟΥΛΚΧΑΝ ΣΑΜΠΑ ΟΡΜΠΕΛΙΑΝΙ. Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ.