Όλοι οι Άγιοι σταυρώθηκαν για την αγάπη Του Χριστού… παρέδωσαν
το θέλημα τους και τις επιθυμίες τους Σαυτον… καθαριστήκαν, αγιαστήκαν …και
όταν τους πλησίαζες , ήταν εμφανής η πνευματική ατμόσφαιρα που ζούσαν, εξέπεμπαν
χαρά, ειρήνη , αγάπη! Άγιοι στολισμένοι με διάκριση, διόραση, προοραση, ιαματικά
χαρίσματα, που η ζωή τους μαρτυράτε στο Πανελλήνιο από τα πνευματικά τους παιδιά
στα διάφορα βιβλία που γραφτήκαν γιαυτους!
Εκείνο όμως, που κάνει ένα άγιο «ένδοξο» στα μάτια Θεού και ανθρώπων
κατεμε , είναι η αγάπη του για το έργο Του Θεου…την σωτηρία των ανθρώπων!!!
ΕΙΔΑ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ…ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΑΥΡΩΘΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣΕ...
ΝΑ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!
Είχε ζητήσει ειδική Χάρη, να βοηθά τα κουρελιασμένα σώματα
και ψυχές της ταλαίπωρης γενιάς μας….πριν ακόμα τους μιλήσει για Τον Χριστό,
πριν τους φέρει προ της τήρησης των εντολων…που οδηγεί στην οικείωση της Βασιλείας
Του…στον αγιασμό. Στην απόγνωση του από το προσωπικό του πρόβλημα , κάθε άνθρωπος
που τον πλησίαζε , ζούσε μια προσωπική αποκάλυψη και ένιωθε μια πατρική παντοδύναμη
αγκαλιά. Πλησίαζε , κατέβαινε στο ιδιαίτερο πρόβλημα του εξομολογούμενου και το
έκανε δικό του. Το πρώτο πράγμα που εκανε…ηταν να του δείξει ότι υπάρχει Θεός
και νοιάζεται! Έκανε θαύμα σχεδόν σε κάθε ψυχή που τον πλησίαζε … κατέβαζε τον Χριστό
στη γη, να δει πως είναι εδώ και νοιάζεται!
Γιάτρευε καρκίνους και άλλες ασθένειες , έλυνε προβλήματα που
έδειχναν άλυτα, διέλυε σύννεφα απελπισίας και απόγνωσης από προσωπικά , οικογενειακά
,επαγγελματικά αδιέξοδα , ξεχώριζε τους αρνητικούς λογισμούς, παρουσίαζε τους λόγους,
τις αιτίες του προβλήματος , ποιος, τι ήταν από πίσω, με λεπτό , τρυφερό πατρικό
τροπο…και όλη η στάση του σου ελεγε…«Ο Χριστός μας , ο Πατέρας μας είναι εδω»!
Αφού γιάτρευε το «τραύμα», το οποίο τραύμα, με τη Χάρη Του Θεού
, σου έδειχνε τον τρόπο που πρέπει να τοποθετηθείς στη ζωή, για να γνωρίσεις το
Θεό, να τον έχεις βοηθό σου και φίλο σου! Πλήρωνε από τη δική του «μεγάλη πνευματική»
περιουσια…και σταματούσε τον πνευματικό νόμο που ήταν έτοιμος να τον συντρίψει!
Είδα ανθρώπους που δεν είχαν κατήχηση Χριστού, δεν ήξεραν πολλά
για την πίστη μας….ομως μετά την πρώτη επαφή με τον μεγάλο γέροντα έλεγαν….
«Δεν ξέρω πως είναι ο Θεος…αλλα είναι εδώ…με αυτόν τον γεροντα…και εκείνος θα
με συμφιλιώσει μαζί Του…θα με γνωρίσει Σαυτον!!!»
Παρατηρούσα πως έπαιρνε επάνω του τους σταυρούς όσων των
πλησιαζαν….και απορούσα, ερχόμουν από έκπληξη σε έκπληξη! «Ξημέρωνε» τις ψυχές,
έβλεπαν Χριστό! Πως μπορούσε άλλωστε να μην «βλέπουν» Χριστο….τους παρουσίαζε εκείνος
στο Χριστό...με το δικό του χέρι! Άνοιγε πορτες….που δεν επιτρεπόταν να ανοίξουν!
Μόνο Άγιοι τις ανοιγουν….και εκεινος….απο την πολύ του αγαπη…επαιρνε άδεια και
τις άνοιγε και σε όσους δεν ήταν έτοιμοι!
Τα μάτια του παρακολουθούσαν εξεταστικά και πατρικά τα τόσα
πνευματικοπαιδια του….κι αν έβλεπε πειρασμο….τα καλουσε…τα συμβουλευε…και κρυφά
προσηυχετο, «μοίραζε από τη περιουσία του» ….δύναμη εξυψους στον καθένα! Όλοι,
μα όλοι ένιωθαν μια παντοδύναμη ομπρέλα να τους σκεπάζει!
Ήθελε να δει τον αγώνα την διαθεση…και ήταν έτοιμος να σηκώσει
εκείνος τα πάντα! Δεν είναι πρέπον να αναφερθώ σε αυτή του την Αγία διάκριση
που διαφοροποιειτο από άνθρωπο σε ανθρωπο….ειναι όμως πρέπον να πω, προς δοξαν
Θεου….αυτο που έλεγε! «Θα τον πατήσω κάτω αν πειράξει παραπάνω από ότι του επιτραπεί
τα παιδιά μου! Για μένα δεν έχω δικαίωμα να ζητήσω τιποτα….ομως για τα παιδιά
μου, δυναμαι τα πάντα εν τω ενδυναμουντι με Ιησού Χριστό»!
Ένοιωθες δίπλα του να ζωντανεύει ο λόγος του απόστολου Παύλου…
«Ο πνευματικός άνθρωπος δεν κρίνεται από κανένα, ανακρίνει δε τους παντας» . Οι
κανόνες της Εκκλησιάς μας….ζωντανευαν από την διαρκεί του σχέση με τον Θεό! Η ενδημούσα
εν αυτω χαρις….γινοταν τα πάντα τοις πασι , ανάλογα την ανάγκη του….
Ποσό μας λείπουν σήμερα αυτοί οι αγιοι…στην εποχή μας , στη γενιά
μας….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου