ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ . ΤΟ ΚΡΑΣΙ

  

Κάποτε ο π. Γαβριήλ στάθηκε μπροστά στο κελί του και κοίταξε από ψηλά το μοναστήρι του Σαμτάυρου. Στο χέρι του κρατούσε ένα γεμάτο μπουκάλι κρασί και ένα ποτήρι. Αρκετοί άνθρωποι περπάτησαν στην αυλή, βλέποντας το μοναστήρι. Ο πατέρας Γαβριήλ έριξε υγρό από ένα μπουκάλι σε ένα ποτήρι, επιπλέον, για να μπορούν να το  δουν και, ρίχνοντας  δυνατά μια φρυγανιά, ήπιε το ποτήρι μέχρι τον πάτο, έτσι ώστε φαινόταν  ως μεθυσμένος.

 Σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο γέροντας ήπιε αρκετές γουλιές, τις οποίες αντιλήφθηκαν διαφορετικά οι παρευρισκόμενοι: μερικοί χαμογέλασαν ή γέλασαν και στη συνέχεια συνέχισαν το δρόμο τους.

Κάποιοι, απλά ρίχνοντας μια ματιά, απέστρεψαν τα μάτια τους και ένας νεαρός άνδρας στάθηκε ακίνητος και κοίταξε έντονα και επιθετικά τον μοναχό. Δέκα ή δεκαπέντε λεπτά πέρασαν με αυτόν τον τρόπο, μετά τα οποία ο π. Γαβριήλ τον κάλεσε στη θέση του.

 Ανέβηκε με προσοχή τα σκαλοπάτια.

 Ο πατέρας Γαβριήλ σταμάτησε να ενεργεί σαν ανόητος και, δείχνοντας το αληθινό του πρόσωπο, πλησίασε αυτόν τον νεαρό άντρα. Ο γέροντας έριξε σιωπηλά ένα κόκκινο υγρό από ένα μπουκάλι σε ένα ποτήρι και είπε αυστηρά: "Πιες, γείτονά μου!" Ήπιε το ποτήρι που είχε κρατήσει μέχρι το τέλος και με κάθε γουλιά το πρόσωπό του γέμιζε με αυξανόμενη έκπληξη. Αυτό το υγρό αποδείχθηκε ότι ήταν χυμός κερασιού αραιωμένο με νερό. Ο πατέρας Γαβριήλ του πήρε το ποτήρι και είπε με ήρεμη φωνή: «Μην κρίνετε κάθε πλάσμα του Θεού. Αν σε καταδικάσω ή πιστεύω ότι είμαι καλύτερος από σένα, θα είμαι αηδιαστικός ενώπιον του Κυρίου. Θυμήσου αυτό, γείτονά μου, και πήγαινε ειρηνικά ». Ο νεαρός κατέβηκε τις σκάλες νιώθοντας αμήχανα και δέος. Συνειδητοποίησε ότι ο πατήρ Γαβριήλ συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο προκειμένου να δημιουργήσει την εικόνα του αγίου ανόητου.

 

Από το βιβλίο: "Ο Ιερός ανόητος. Σεβάσμιος Γαβριήλ (Ουργκεμπατζέ)".