Όταν ήμουν νεότερος είχα πολύ σκεπτικισμό βλέποντας τον τρόπο που γιορτάζονται οι Άγιες μέρες των Χριστουγέννων. Και μπορώ να πω ότι με την απειρία η οποία με χαρακτήριζε κατέκρινα αυτά τα πράγματα. Έλεγα αυτά είναι κοσμικά, δεν χρειάζονται, γιατί γίνονται, δεν προσφέρουν τίποτα, χάνουν το νόημα το πνευματικό και όλα αυτά τα οποία ακούμε συχνά να λέγονται.
Κάποτε λοιπόν συνόδευσα ένα γεροντάκι
από το Άγιο Όρος γιατί ήταν ανάγκη να επισκεφτεί το γιατρό. Και επειδή στο Άγιο Όρος τα Χριστούγεννα γιορτάζονται αργότερα σε άλλη ημερομηνία λόγω του εορτολογίου, τύχαμε τις ημέρες των Χριστουγέννων να είμαστε στη Θεσσαλονίκη. Η Θεσσαλονίκη, όπως και στις άλλες πόλεις, στις μεγάλες οδούς Εγνατία, Τσιμισκή και άλλες γεμίζουν με χιλιάδες λάμπες, λαμπάκια που στολίζουν τους δρόμους. Αυτός ο ασκητής, ο γεροντάκος -χρόνια πολλά να βγει έξω στον κόσμο- το βράδυ περπατώντας είδε όλο εκείνο το υπερθέαμα με το φωτισμό και τα φώτα και τις λάμπες και άρχισε να κλαίει και να ευχαριστεί το Χριστό και να λέει: "Χριστέ μου, όλα αυτά είναι για σένα που γίνονται!". Ενώ του έλεγα εγώ: "Παππούλη, όλα αυτά είναι κοσμικά πράγματα. Έτσι γιορτάζονται τα Χριστούγεννα;". Μου λέει: "Ευλογημένε, για το Χριστό γίνονται όλα αυτά τα πράγματα! Αν δεν ήταν Χριστούγεννα οι άνθρωποι θα έβαζαν τόσες λάμπες στους δρόμους; Αφού τα έβαλαν για το Χριστό, επειδή είναι Χριστούγεννα και επειδή θέλουν να γιορτάζουν και αυτοί όπως ξέρουν. Γι' αυτό γέμισαν τους τόπους λάμπες και φώτα και είναι για την αγάπη και για τη δόξα Του Χριστού που γίνονται όλα αυτά".
Και τόσο πολύ κατενύγηκε και ήτανε τρισευχαριστημένος και είχε τόσο καλό λογισμό για τους ανθρώπους, οι οποίοι κοσμούσαν και στόλιζαν τα σπίτια τους και τις βιτρίνες τους και τους δρόμους τους με τόσες λάμπες. Γιατί δεν έβαζε το λογισμό ότι αυτά είναι κακά και κοσμικά αλλά έλεγε ότι αυτά γίνονται για τη δόξα του Χριστού μας, επειδή είναι Χριστούγεννα! Κι αν δεν ήταν Χριστούγεννα δεν θα γινόντουσαν αυτά τα πράγματα όλα.
π. Αθανάσιος Μητρ. Λεμεσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου