Το 1990 εργάστηκα σε ένα αρτοποιείο που βρισκόταν στο κτίριο της Θεολογικής Σχολής και Ακαδημίας της Τιφλίδας. Μια μέρα το μεσημέρι ακούστηκε από την τραπεζαρία μια δυνατή και απειλητική κραυγή.
Συνήθως επικρατούσε ησυχία στην αίθουσα του πρόσφορου, όλοι δούλευαν με προσευχή. Αυτή η κραυγή έσπασε ξαφνικά την ηρεμία που επικρατούσε εκεί. Αποφασίσαμε ότι κάποιος ταραχοποιός έσκασε στην τραπεζαρία. Όλοι έτρεξαν αμέσως εκεί, νομίζοντας ότι χρειαζόταν τη βοήθειά μας, καθώς ακούγονταν οι ανήσυχες φωνές των κοριτσιών που εργάζονταν στην τραπεζαρία.
Όταν μπήκα, είδα έναν κοντό γέροντα με γκρίζα γένια, που φορούσε μακριά μοναστηριακή ρόμπα. Ο γέροντας προκαλούσε αίσθημα σεβασμού, αλλά η συμπεριφορά του δεν ανταποκρινόταν στη συμπεριφορά ενός ιερομονάχου. Ούρλιαξε και ζήτησε χωρίς τελετές ένα ασημένιο μαχαίρι και πιρούνι.
- Πού είναι το ασημένιο μαχαίρι και το πιρούνι μου;! - φώναξε απειλητικά, σαν να στέκονταν εχθροί μπροστά του.
- Γιατί δεν μου έφεραν κρασί;
Αυτή η κραυγή προοριζόταν για τα κορίτσια που έτρωγαν το γεύμα τους. Εκείνα φοβισμένα και μπερδεμένα , έτρεξαν τριγύρω χωρίς νόημα, αφού δεν υπήρχε ασημένιο μαχαίρι και πιρούνι, και μάλλον δεν υπήρχε ούτε κρασί. Πλησίασα τον γέρο. Όταν με κοίταξε, έμεινα άναυδος - τα μάτια του έμοιαζαν με διάφανη, καθαρή λίμνη. Υπήρχε μια τέτοια αίσθηση ηρεμίας από τον γέρο που μεταδόθηκε σε μένα. Γιατί φώναξε και προκάλεσε την αγανάκτηση του κόσμου; Κατά τη γνώμη μου, εξέθεσε κάτι μοχθηρό στα κορίτσια. Ο πρωτοπρεσβύτερος Γκεόργκι Γκαμρεκέλι ξέμεινε σε αυτή την κραυγή. Όλοι νόμιζαν ότι ο γέροντας θα σωπάσει, αλλά άρχισε να του φωνάζει:
«Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος!»
Ήταν κι αυτός μπερδεμένος και ενθουσιασμένος έτρεξε στην κουζίνα. Αργότερα έμαθα ότι στο σεμινάριο έβαλαν ένα ειδικό μαχαίρι και πιρούνι στο τραπέζι. Η κραυγή δεν σταμάτησε. Ο π. Γεώργιος βγήκε πάλι στην τραπεζαρία. Αυτή τη φορά αγκάλιασε τον γέροντα. Μόνο μετά από αυτό σταμάτησε να ουρλιάζει. Τότε μου είπαν ότι ήταν ο πατέρας Γαβριήλ, ένας άγιος ανόητος για χάρη του Χριστού. Έτσι γνώρισα τον Γέροντα Γαβριήλ (Ουργκεμπάτζε)...
Γκότσα Τκεμαλάτζε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου