Μια κυρία με μια γαλαζοκίτρινη σημαία στο προφίλ της μου γράφει αγανακτισμένη: δεν μπορείς να αγαπάς; Υπάρχει πολύ μίσος σε αυτά που γράφεις. (Στο μήνυμα για τη σατανική ελίτ που θέλει να καταστρέψει τον κόσμο).
Καλέ Κυρία, δεν υπάρχει ούτε μια γιορτή μίσους σε αυτά που γράφω. Είναι θλιβερός ρεαλισμός, πόνος για το πλανητικό χάος του σατανικού ελιτισμού, αηδία για την ψυχοφονική παγκοσμιοποίηση.
Είναι αγάπη.
Η αγάπη είναι πόνος καρδιάς για αυτούς που χάνονται. Ταλαιπωρία για τα αδέρφια που άσκοπα αλληλοσκοτώνονται για χάρη της περηφάνιας κάποιων κακομαθημένων παλαβών. Είναι μια λαχτάρα για ειρήνη, η πίκρα στην καρδιά μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους μάταια.
Η αγάπη είναι η επιθυμία για ειρήνη και ένωση. Η αγάπη είναι προσευχή για όλους. Η αγάπη είναι επίπληξη του κακού. Είναι διάκριση να διαχωρίζεις το φως από το σκοτάδι μέσα σου.
Η αγάπη είναι θρήνος για εκείνους που πουλάνε την αιώνια ζωή τους για ευχαρίστηση, πλούτο και δύναμη.
Η αγάπη δεν είναι ένα θαμπό, αποκαρδιωμένο χαμόγελο στον απέραντο ωκεανό των βασάνων του κόσμου. Είναι κριτικό πνεύμα, δουλειά, εμπλοκή, φωτιά.
Η αγάπη τα καίει όλα.
Αν δεν πιστεύετε, δείτε τι μίλησε, ένιωσε και λειτούργησε η αιώνια Αγάπη του Πατέρα, του Σωτήρα Θεού μας. Και πώς έκαιγε σαν κερί, για όσους αγαπούσε.
Πατήρ Ιωάννη Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου