Στην Εκκλησία έχουμε μια γιαγιά που τραυματίστηκε στη διάβαση πεζών. Πέθανε στο νοσοκομείο. Ο πόνος είναι πολύ μεγάλος. Ήμουν επίσης εκεί και ενθάρρυνα την οικογένεια με προσευχές.
Εκεί ήταν ένας εγγονός της γιαγιάς, 7 ετών. Καθόταν σε μια γωνία λυπημένος. Όταν με είδε, μου έπιασε το χέρι και είπε:
Προσευχήθηκα στον Θεό να δώσει ζωή στη γιαγιά μου. Την χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Μπορείτε να με βοηθήσετε να μιλήσω στον Θεό;
Είπα: Ο Θεός σε άκουσε. Πήρε τη γιαγιά και την πήγε σε έναν όμορφο κήπο με λουλούδια και δέντρα, με πουλιά και ζώα, όπου κάθεται και προσεύχεται.
Το παιδί αναστέναξε και είπε: και δεν έρχεται πια σε μένα;
Του είπα: έρχεται το βράδυ και σε φιλάει στο μέτωπο, και σε αγκαλιάζει.
Το παιδί χοροπηδούσε πάνω κάτω από χαρά. Ήρθε ο πατέρας του και είπε: σταμάτα να ενοχλείς τον πατέρα. Αλλά είπα: Δεν με πειράζει, είναι χαρά.
Κοίτα μπαμπά, η γιαγιά είναι στον κήπο με γάτες και κουτάβια. Και μου έρχεται η νύχτα.
Ο πατέρας, το αγόρι της κυρίας, ξέσπασε σε κλάματα. Έγνεψε καταφατικά.
Το χαρούμενο παιδί μου είπε:
Ο Θεός να την αναπαύσει.
Πατήρ Ιωάννης Ιστρατι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου