Άγιος Μάρτυρας Κρονίντ (Λιουμπίμοφ)
Τριάδα λουλουδιών από το πνευματικό λιβάδι
Χριστιανική Οικογενειακή Ζωή
Οι σύζυγοι
Μια αληθινή χριστιανή σύζυγος
Είμαι έτοιμος να υπομείνω τα πάντα: λύπες, θλίψη, ανάγκη...
«Μια φορά στον σταθμό Borodino, επιστρέφοντας από το σπίτι των γονιών μου στη Λαύρα», αφηγείται ο πατήρ Αρχιμανδρίτης Κρονίντ, «μία ώρα πριν φτάσει το τρένο, βγήκα στην πλατφόρμα και κάθισα σε ένα παγκάκι.
Δεν είχαν περάσει ούτε πέντε λεπτά πριν ανοίξει η πόρτα του σταθμού και μια νεαρή γυναίκα περίπου τριάντα ετών βγήκε δειλά στην εξέδρα. Το πρόσωπό της και όλες οι κινήσεις της ήταν πολύ σεμνά και ταπεινά. Κάθισε δειλά κοντά μου. Περνούν λίγα λεπτά ακόμα. Η πόρτα του ίδιου σταθμού ανοίγει θορυβωδώς και κάποιος κάτοικος της πόλης ντυμένος με την τελευταία λέξη της μόδας εμφανίζεται στην πλατφόρμα. Περνώντας δίπλα από τη φτωχή και ταπεινή γυναίκα, αναφώνησε: «Άννα, εσύ είσαι;» Εκείνη απάντησε: «Ναι, Ντάρια Σεμιόνοβνα, είμαι εγώ!» - «Τι, όντως ζούσες με τον σάπιο, μανιασμένο σύζυγό σου μέχρι τώρα;» – συνέχισε ο κάτοικος της πόλης. Η ταπεινή γυναίκα της απάντησε με σεμνότητα: «Αχ, Ντάρια Σεμιόνοβνα, άλλωστε, ο άντρας μου μου δόθηκε από τον Θεό και την Εκκλησία. Αν τον αφήσω, ποιος θα τον χρειαστεί; Και τα παιδιά μου θα μείνουν άστεγα. Όχι, δεν θα ανταλλάξω τον άντρα μου με κανέναν θησαυρό μέχρι το θάνατό του. Ας γίνει το θέλημα του Θεού για μένα, αλλά είμαι έτοιμος να υπομείνω τα πάντα: θλίψη, θλίψη και ανάγκη». - «Είσαι ανόητη! Βλέπεις πώς ζω; «Ό,τι έχω δεν αγοράστηκε, αλλά μου το έδωσαν οι φίλοι μου». Η υπηρέτρια του Θεού Άννα κούνησε το κεφάλι της και της είπε: «Ας είναι όλα αυτά μαζί σου, αλλά δεν θέλω να λάβω θησαυρούς παράνομα και άδικα». Η γυναίκα της πόλης κούνησε το κεφάλι της περήφανα αποχαιρετώντας και είπε ειρωνικά: «Λοιπόν, ζήσε με τον σάπιο σύζυγό σου αν δεν θέλεις μια καλύτερη ζωή». Σε αυτό γύρισε απότομα και άφησε τον συνομιλητή της. Μετά την αποχώρηση του αισθήματα βαθιάς στοργής και ιδιαίτερου σεβασμού γεννήθηκαν στην ψυχή μου για τη σεμνή γυναίκα που καθόταν δίπλα μου. Εδώ είναι μια αληθινή μυροφόρα γυναίκα που αξίζει κάθε σεβασμό, χριστιανική αγάπη και σεβασμό. Το τρένο έφτασε σύντομα. Μπήκαμε στην άμαξα και πήγαμε στη Μόσχα. Η εικόνα αυτής της φτωχής γυναίκας διατηρείται ακόμα ανεξίτηλα στη μνήμη μου ως η εικόνα μιας αληθινής χριστιανής συζύγου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου