* * *
«Στις 17 Σεπτεμβρίου ήρθα στον Μητροπολίτη Φιλάρετο με τη συνήθη αναφορά για την κατάσταση της μονής», λέει ο ηγούμενος Αρχιμανδρίτης Αντώνιος (ο Μητροπολίτης βρισκόταν τότε στη Λαύρα της Τριάδας του Αγίου Σεργίου). - Μετά την αναφορά μου, ο επίσκοπος λέει:
- Είδα ένα όνειρο σήμερα και μου είπαν: «Προσοχή στο 19ο».
Σε αυτό του παρατήρησα:
- Άγιε Κύριε, είναι πραγματικά δυνατό να πιστεύεις τα όνειρα και να αναζητάς κάποιο νόημα σε αυτά; Πώς μπορεί κανείς να δώσει προσοχή σε μια τόσο ασαφή ένδειξη; Υπάρχουν δώδεκα δέκατα ένατα σε ένα χρόνο.
Αφού το άκουσε αυτό, μου είπε με ένα αίσθημα εγκάρδιας εμπιστοσύνης:
«Δεν ήταν ένα όνειρο που είδα, ο γονιός μου εμφανίστηκε σε μένα και είπε αυτά τα λόγια, νομίζω ότι από εδώ και πέρα θα λαμβάνω τα Ιερά Μυστήρια κάθε 19η». - Είπα ότι αυτή είναι μια καλή ευχή.
Δύο μέρες αργότερα, στις 19 Σεπτεμβρίου, την Τρίτη, στη Λειτουργία στον κατ' οίκον ναό, παρέλαβε τα Ιερά Μυστήρια. Τον Οκτώβριο βρέθηκε στη Μόσχα και στις 19, Πέμπτη, έλαβε τη Θεία Κοινωνία στην εκκλησία του σπιτιού του. Σύντομα έφτασε ο Νοέμβριος και η μοιραία 19η έπεσε Κυριακή.
Πριν από αυτό, ο επίσκοπος ένιωθε πάντα καλά και άνετα, δεχόταν επισκέπτες, παρακολουθούσε με ζήλο τις δουλειές και μερικές φορές έφευγε από το σπίτι. Την εβδομάδα πριν από τις 19 δέχτηκε έναν από τους θαυμαστές του, ο οποίος αποχαιρετώντας του μετέφερε το αίτημα μιας αξιοσέβαστης κυρίας που σεβόταν τόσο πολύ τον άγιο που θα ήθελε να είναι μαζί του και να λάβει την ευλογία του. Ο Επίσκοπος είπε: «Αφήστε τον να έρθει, αλλά όχι πριν από τις 19». Η σκέψη του 19ου ήταν τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα του.
Το Σάββατο 18 Νοεμβρίου, ο επίσκοπος λέει στον ιεροδιάκονο του κελιού του Παρθένιο ότι αύριο θα λειτουργήσει στην εκκλησία του σπιτιού του και ότι όλα πρέπει να είναι προετοιμασμένα για τη λειτουργία. Ο γέροντας Παρθένιος, που διακρινόταν για την ευθύτητα και την ειλικρίνειά του, αποφάσισε να παρατηρήσει στον πρεσβύτερο μητροπολίτη ότι θα ήταν κουρασμένος από την υπηρεσία και πιθανότατα δεν θα μπορούσε να υπηρετήσει την ημέρα της Εισόδου της Θεοτόκου στο Ναό και ότι θα ήταν καλύτερα να υπηρετήσει τότε. Αλλά ο επίσκοπος του παρατήρησε: «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά, πες του ότι υπηρετώ αύριο». Τέλεσε τη Λειτουργία και την ίδια μέρα, στις 19, πέθανε» («Simple Speech about Complicated Things», M. Pogodin).
* * *
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου