Ένας ιερέας, στο δέκατο έκτο έτος του έγγαμου βίου του, έχασε την ευφυή και ευσεβή σύζυγό του. Ο χωρισμός από αυτήν τον χτύπησε σκληρά. Βαθιά θλίψη και ανέκφραστη μελαγχολία τον κυρίευσαν. Έγινε απελπισμένος και πήρε έναν επικίνδυνο δρόμο, έγινε φίλος με το κρασί.
«Δεν ξέρω», είπε ο ίδιος ο χήρος ιερέας, «πόσο καιρό θα είχα περπατήσει αυτό το καταστροφικό μονοπάτι και πού θα κατέληγα αν δεν με εμπόδιζε η αείμνηστη γυναίκα μου». Εμφανίστηκε σε ένα ονειρικό όραμα και, έχοντας ένα ειλικρινές ενδιαφέρον για την κατάστασή μου, μου είπε: «Φίλε μου! Τι σου συμβαίνει; Διαλέξατε έναν επικίνδυνο δρόμο, στον οποίο θα χαμηλώσετε τον εαυτό σας κατά τη γνώμη των ανθρώπων, και το πιο σημαντικό, μπορεί να χάσετε την ευλογία του Θεού, που έχει στηριχθεί στο σπίτι μας μέχρι τώρα. Είστε σε τέτοια κατασταση που μια μικρή θέση φαίνεται εξαιρετική. βρίσκεστε σε ένα μέρος όπου μπορείτε να δείτε από όλες τις πλευρές. Έχεις έξι όρθιους νεοσσούς, για τους οποίους τώρα πρέπει να είσαι πατέρας και μητέρα. Έχετε σταματήσει πραγματικά να εκτιμάτε τον βαθμό σας, τα πλεονεκτήματά σας και την τιμή που απολαύσατε από όλους; Η τιμή, η ζωή και η αξία σου χρειαζόταν πραγματικά μόνο για τη γυναίκα σου; Σκέψου αυτό, φίλε μου, σε παρακαλώ και σε παρακαλώ, κρίνεις λογικά και σπεύσε να φύγεις από αυτό το μονοπάτι, που εσύ, προς μεγάλη μου λύπη, πήρες τόσο απερίσκεπτα. Είσαι λυπημένος για τον χωρισμό από εμένα, αλλά, όπως βλέπειες η ένωσή μας δεν έχει σπάσει. Μπορούμε τώρα να έχουμε πνευματική επικοινωνία μεταξύ μας και στη μετά θάνατον ζωή μπορούμε να είμαστε ενωμένοι για πάντα, αν το αξίζεις. Παραπονιέσαι για το κενό στην καρδιά σου: γέμισε αυτό το κενό με αγάπη για τον Θεό, για τα παιδιά και τους αδελφούς σου, τάισε την ψυχή σου με το ψωμί των αγγέλων, όπως σου άρεσε να ονομάζεις τον λόγο του Θεού, και αγαπούσες να τρέφεις τον εαυτό σου και την οικογένειά σου με αυτόν, προσευχήσου στον Θεό για μένα και για σένα και για τα παιδιά μας και για τις ψυχές που σου εμπιστεύτηκαν». Αυτή η φωνή της αγαπημένης μου συζύγου εισχώρησε βαθιά στην ψυχή μου και με επηρέασε ευεργετικά. Το δέχτηκα ως τη φωνή του Φύλακα Αγγέλου μου, ως τη φωνή του ίδιου του Θεού, που με νουθετεί και αποφάσισα να αντισταθώ στον πειρασμό με όλη μου τη δύναμη, και ευχαριστώ τον Θεό, με τη βοήθειά Του ξεπέρασα τους πειρασμούς και στάθηκα σταθερά στο σωστό μονοπάτι (“The Wanderer”, 1865, Ιούλιος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου