Ο λόγος του ηγουμένου της μονής Σολοβέτσκι, Αρχιμανδρίτη Ιωαννίκιου
στους ξυλουργούς
(25 Ιανουαρίου είναι η ημέρα εορτασμού της εικόνας «Κάλυψε τις θλίψεις μου»)
Ένα δώρο αγάπης και ευλογίας από τον ηγούμενο της Μονής Σολοβέτσκι στους ευσεβείς και θεόφιλους εργάτες, οι οποίοι με ταπεινότητα και υπομονή, εργάζονται επιμελώς και ακούραστα εδώ στην υπηρεσία της ξυλουργικής.
Αγωνιστείτε και κοπιάστε, ευλογημένοι εργάτες, με ζήλο πνευματικό και χωρίς παράπονα στο άγιο έργο σας, αφού η ίδια η Υπερευλογημένη Βασίλισσα του ουρανού και της γης, η Αγιότερη των ουράνιων Χερουβείμ και Σεραφείμ και η οποία ήταν στην επίγεια ζωή αρραβωνιασμένη ενός ξυλουργού, με αγάπη και έλεος βλέπει και ευλογεί το ταπεινό σας έργο.
Μπροστά σε αυτή την σεβάσμια εικόνα, προσευχηθείτε στη Μητέρα του Θεού - την ελεήμονα Βοηθό όλων όσων κοπιάζουν, και όσων κοπίασαν στην υπηρεσία σας πριν από εσάς απόλαυσαν τη γενναιοδωρία και το έλεός Της σύμφωνα με την πίστη και τον ζήλο τους. Ομοίως, κάθε μέρα το πρωί, όταν έρχεστε στην υπακοή σας, πρώτα απ 'όλα προσκυνήστε μπροστά σε αυτή την εικόνα με ευλαβική προσευχή στη Μητέρα του Θεού, για να σας βοηθήσει αυτή την ημέρα να εργαστείτε στην υπηρεσία που σας έχει ανατεθεί χωρίς αμαρτία, χωρίς σκοντάφτισμα και χωρίς ατυχία, χωρίς θλίψη και απελπισία, με ευγνωμοσύνη και χαρά. Ομοίως το βράδυ, αφού ολοκληρώσετε το έργο, με τρυφερότητα και ευγνωμοσύνη προσκυνήστε ξανά ενώπιον του Παντελεήμονα Βοηθού σας, ο οποίος μας χάρισε μέχρι το τέλος της ημέρας να παραμείνουμε στην εργασία και να εργαζόμαστε για τη δόξα του Θεού, για το καλό της μονής και για τη σωτηρία των ψυχών σας.
Χαίρε, Χαρά μας, λύτρωσον ημάς από παντός κακού και καταπραΰνεις τις λύπες μας (Χορωδία του Ακάθιστου προς την Μητέρα του Θεού πριν από την εικόνα της «Καταπραΰνεις τις λύπες μου»).
Κύριε Ιησού Χριστέ, ο μονογενής Υιός του Θεού, που ευδόκησε να γεννηθεί στη γη από την Υπεραγία Παρθένο, αρραβωνιασμένος με έναν ταπεινό και φτωχό ξυλουργό, που ονομάστηκε από τους υιούς των ανθρώπων τεχνίτης , και που ευδόκησε στην επίγεια ζωή να βοηθήσει τον υποτιθέμενο Πατέρα Σου Ιωσήφ τον ξυλουργό στο ταπεινό έργο της ξυλουργικής, από το ύψος της δόξας Σου μην παύεις να κοιτάς πάντα από ψηλά όσους εργάζονται εδώ στην υπηρεσία του ξυλουργού, και για τους επίγειους και βραχύβιους κόπους τους ετοίμασε γι' αυτούς στη Βασιλεία των Ουρανών στέφανα και αμοιβές αιώνιες και θεόμορφες.
Schemamonk Azariy (Monk Gerasim) († 22 Ιουνίου 1914)
Στο συνοδικό λήμμα, ο π. Φλαβιανός αναφέρεται ως ο δημιουργός της Προσευχής του Ιησού. Ήταν πρεσβύτερος με μεγάλη πνευματική ζωή. Εκοιμήθη ευλογημένα εν Κυρίω σε ηλικία 83 ετών, πεθαίνοντας στο κελί του με τις πόρτες κλειστές. Ήταν ο κελαροφόρος της τραπεζαρίας του σχημα μοναχού, έχοντας ζήσει και εργαστεί στο μοναστήρι για συνολικά 45 χρόνια (στην καταχώριση του π. Ιγνατίου, αναφέρεται ως Νο. 10). Εργάστηκε στο ιερό μοναστήρι ως βουτσέιστσικ ταυτόχρονα με τον σχηματικό μοναχό Ανανία, και για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν σε υπακοή ως συνοδικός στην εκκλησία του Ευαγγελισμού. Στα τελευταία του χρόνια, λίγο μετά την κουρά του στο σχήμα, ανατέθηκε στην πνευματική φροντίδα του πνευματικού και ιερομόναχου Αλέξιου. Ήταν μόλις εγγράμματος.
Διατήρησε τη σωματική του δύναμη και ισχύ μέχρι τα γεράματα. Σχεδόν μέχρι τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έκοβε μόνος του ξύλα. Μερικές φορές, οι αδελφοί επέστρεφαν από τον όρθρο του καθεδρικού ναού και τον ρωτούσαν:
- Πάτερ Αζάρι, σταμάτα να δουλεύεις. Πάμε να πιούμε λίγο τσάι.
Και απαντάει:
- Ναι, έχω ήδη πιει λίγο τσάι.
- Τι;! Είσαι μοναχός και έχεις ήδη πιει τσάι – τόσο νωρίς;!
– Και ήπια ήδη τσάι το 1852, και μετά από αυτό δεν θέλω να πίνω .
Και ο ίδιος θα κοιτάξει τόσο ταπεινά τους περίεργους αδελφούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου