Προς τους ιεραποστόλους
Στη Γιάλτα ζούσε μια φτωχή οικογένεια αγίων. Ήταν δεξιός. Τον γνώριζα στο εξωτερικό, στην πόλη Μπελάγια Τσέρκοφ (στη Σερβία). Και ξέρω σίγουρα όλα όσα ακολουθούν. Ήταν περίπου τριάντα ετών.
Καταδικάστηκε σε θάνατο. Τον πήγαν στην προβλήτα. Αλλά σε κλάσματα δευτερολέπτου, κατέρρευσε (πιθανώς λιποθύμησε). Όταν συνήλθε, ήταν ήδη νύχτα και πήγε κρυφά να δει μερικούς φίλους. Στη συνέχεια έφυγε για το εξωτερικό. Εδώ, στη Σερβία, τον συναντήσαμε. Υπηρέτησε ως αγγελιοφόρος στο σώμα των δοκίμων. Ήταν εξαιρετικά ειλικρινής και επιμελής.
Καθιερώθηκαν βραχυπρόθεσμα ποιμαντικά μαθήματα και εγγράφηκε. Μια βασανιστική σκέψη πέρασε από το μυαλό του: να εξοικονομήσει χρήματα για ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες και να κηρύξει τον Χριστιανισμό στους ιθαγενείς Αμερικανούς εκεί. Έτσι, υπέβαλε αίτημα στον Μητροπολίτη Αντώνιο για χειροτονία ιερέα. Αλλά απορρίφθηκε.
Τελικά άρχισε να μαζεύει χρήματα για το ταξίδι. Τα μάζεψε. Μάλιστα, επιβιβάστηκε σε ατμόπλοιο, αλλά άργησε και αναγκάστηκε να παραμείνει ξανά στη Μπίλα Τσέρκβα. Έτσι, το ιεραποστολικό του έργο αναβλήθηκε για δεύτερη φορά.
Ωστόσο, αυτό δεν τον σταμάτησε.
Προσπάθησα να τον αποτρέψω από ένα τόσο φανταστικό σχέδιο. Αυτή ήταν η τρίτη άρνηση.
Κι όμως, συνήλθε και τελικά ξεκίνησε για την Αμερική.
Αλλά έφτασε μόνο μέχρι το Πάντσεβο (μια μικρή πόλη περίπου 30-40 μίλια από το Βελιγράδι, την πρωτεύουσα της Σερβίας). Υπέστη σοβαρή κρίση (ίσως περιτονίτιδα) και τον κατέβασαν από το τρένο. Πέθανε.
Έτσι η Θεία Πρόνοια τον σταμάτησε· αλλά ήθελε να κάνει τα πάντα με τον δικό του τρόπο. Ήταν, στην πραγματικότητα, ένας πολύ μετριόφρων άνθρωπος, αλλά επίμονος στις καλές του προθέσεις. Αλλά πρέπει κανείς να υπακούει στους πρεσβυτέρους και τους ανωτέρους του, και επίσης να λαμβάνει υπόψη τις περιστάσεις της ζωής του: έτσι λειτουργεί συνήθως η Θεία Πρόνοια.
Η μοίρα είναι στα χέρια του Θεού
Ο φημισμένος Φιλάρετος, Μητροπολίτης Κιέβου (Αμφιτεατρώφ) , ένας άνθρωπος με αγία ζωή, έπεσε κατά κάποιον τρόπο σε δυσμένεια. Ήταν ήδη επίσκοπος. Διοικούσε την Επισκοπή Καλούγκα και ανησυχούσε πολύ για την ευημερία της Μονής Όπτινα. Παρεμπιπτόντως, διαφώνησε με τον Μητροπολίτη Μόσχας σχετικά με τη μετάφραση της Βίβλου στα ρωσικά. Ήταν ένας μορφωμένος θεολόγος.
Έτσι στάλθηκε στο προαστιακό μοναστήρι της Ούφα. Το υπέμεινε αυτό με θλίψη.
Και μια μέρα, στον τοίχο του δωματίου όπου έμενε, εμφανίζονται οι λέξεις:
«Η μοίρα του Φιλάρετου είναι στα χέρια του Θεού».
Και ήταν απόλυτα γαλήνιος. Στη συνέχεια διορίστηκε μητροπολίτης Κιέβου.
Το 1909, ή περίπου εκείνη την εποχή, ένας άλλος επίσκοπος, ο Θεόφανος (Μπίστροφ) , ήταν εκεί ... και κι αυτός θρηνούσε. Ο Αρχιμανδρίτης Μαρτινιανός αφηγήθηκε αυτό το περιστατικό. Χάρηκε πολύ και ηρέμησε.
Ο οποίος φρόντιζε τον Αρχιεπίσκοπο Φ. και άλλους, μου μίλησε γι' αυτό.
Ένα μέλος της Κομσομόλ και μια γάτα
Στη Γαλλία γύρω στο 1925, γνώρισα τυχαία ένα μέλος της Κομσομόλ, τον Π.Ν., πρώην μαθητή ενός δεκαετούς ή επταετούς σχολείου στη Σοβιετική Ένωση.
Φυσικά, κήρυτταν τον αθεϊσμό. Και η ίδια θεωρούσε τον εαυτό της άθεο. Αλλά η ψυχή της βασανιζόταν από αυτό. Και έτσι αποφάσισε να αυτοκτονήσει. Πήρε λίγο δηλητήριο και ήταν έτοιμη να το πάρει. Ήταν στη σόμπα.
Ξαφνικά, η γάτα πήδηξε πάνω στη σόμπα και έπιασε το μπουκάλι: αυτό έπεσε και έσπασε. Το υγρό εξαφανίστηκε. Το μέλος της Κομσομόλ άλλαξε αμέσως γνώμη για την αυτοκτονία.
Μου το είπε η ίδια σε ένα συνέδριο χριστιανών νέων. Επέστρεψε στην πίστη και παντρεύτηκε έναν πιστό.
Κόλκα
Ένας από τους πρώην στρατιώτες, τώρα ιερέας, διηγήθηκε την ακόλουθη ιστορία από τον πόλεμο: είναι ένας καλός μου φίλος, ο πατέρας Σ. Γ-β, ένας πολύ έντιμος άνθρωπος.
Υπήρχε ένας νεαρός στρατιώτης στην ομάδα τους, τον οποίο όλοι, για κάποιο λόγο, αποκαλούσαν «Κόλκα». Ήταν καλός άνθρωπος και στρατιώτης· απίστευτος βρισιάς.
"Κόλκα! Γιατί βρίζεις συνέχεια; Ο Θεός μπορεί να σε τιμωρήσει γι' αυτό!"
Περίπου πέντε λεπτά αργότερα, μια χειροβομβίδα που έριξε ο εχθρός τον χτύπησε ακριβώς στην πλάτη και το μόνο που είχε απομείνει από αυτόν ήταν κομμάτια του σώματός του.
Ιστορίες του φίλου μου
Υπήρξαν πολυάριθμες περιπτώσεις Θείας Πρόνοιας στη ζωή του. Θα καταγράψω μερικές από αυτές.
Μια μέρα, ταξίδευε με το τρένο. Τα βαγόνια ήταν υπερπλήρη και αναγκάστηκε να καθίσει στα σκαλιά. Ένας άντρας τον πλησίασε και του ζήτησε αγενώς να παραχωρήσει τη θέση του. Μη θέλοντας να διαφωνήσει, πήρε άλλη θέση.
Το τρένο άρχισε να κινείται. Ένα δυνατό τράνταγμα. Ο βραχίονας – κάτω από τις ρόδες του τρένου...
Γενική παρατήρηση
Εδώ έχουμε καταγράψει μόνο μεμονωμένες, ειδικές περιπτώσεις των εκδηλώσεων του υπερφυσικού κόσμου και πιο αξιοσημείωτες περιπτώσεις της πρόνοιας του Θεού για εμάς. Αλλά αν δώσουμε μεγαλύτερη προσοχή στη ζωή, δεν είναι δύσκολο να διακρίνουμε το καθοδηγητικό, πάνσοφο χέρι του Θεού, τόσο στη ζωή του κόσμου όσο και στη μοίρα ενός ατόμου. Αυτό θα γίνει ιδιαίτερα σαφές αν επανεξετάσουμε τη ζωή μας μετά από πολλά χρόνια.
Από αυτή την άποψη, θα ήταν καλό να εξετάσουμε την παγκόσμια ζωή γενικά. Αλλά πρέπει να έχουμε μια πολύ βαθιά θρησκευτική προοπτική για να διεισδύσουμε στις συνδέσεις μεταξύ των γεγονότων ενός —πόσο μάλλον πολλών— εθνών του κόσμου. Και πρέπει να έχουμε ένα ευρύ φάσμα ιστορικής γνώσης, κάτι που είναι δυνατό μόνο για εξαιρετικά άτομα. Για τους περισσότερους από εμάς, είναι πέρα από τις δυνάμεις μας.
Οι ιστορικοί, ωστόσο, προσπαθούν πάντα να διακρίνουν αυτή τη σύνδεση. Αλλά τη βλέπουν μόνο από φυσική άποψη. Εμείς, ωστόσο, μιλάμε για θρησκευτική σύνδεση. Η εκκλησιαστική ιστορία, ωστόσο, διακρίνει αυτή τη σύνδεση σε ορισμένα σημεία. Για παράδειγμα. Ακόμα και η λειτουργία την ημέρα των Χριστουγέννων μιλά για τη σύνδεση μεταξύ της ενότητας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και της ενότητας της σωτηρίας εν Χριστώ. Ο Απόστολος Παύλος αποκαλύπτει την ιδέα της αποκήρυξης των Ιουδαίων και της στρατολόγησης των ειδωλολατρών στη θέση τους (βλ. Προς Ρωμαίους, κεφάλαια 9-11). Ακόμη και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ και του εβραϊκού ναού από τον Τίτο συνδέεται με την τιμωρία του εβραϊκού λαού για τη σταύρωση του Χριστού. Η ειδωλολατρική διδασκαλία για τον πολυθεϊσμό διευκόλυνε την αποδοχή της πίστης στην Αγία Τριάδα. Ακόμα και νωρίτερα, κατά τον χωρισμό του Βασιλείου του Ισραήλ από το Εβραϊκό Βασίλειο, μπορεί κανείς να δει τη Θεία Πρόνοια στο γεγονός ότι υπήρχε περισσότερη πνευματική ελευθερία στο Βασίλειο του Ισραήλ παρά στον εβραϊκό φανατισμό και την τελετουργία, αλλά αντίθετα, υπήρχε μεγαλύτερη σταθερότητα στην Ιουδαία. Στη συνέχεια, ακόμη και η εξάπλωση των Εβραίων σε όλο τον κόσμο άνοιξε το δρόμο για τον Χριστιανισμό και διατήρησε την πίστη γενικά... Και ούτω καθεξής, και ούτω καθεξής... Αλλά αν δώσουμε προσοχή στο μαρτύριο των Χριστιανών, είχαν βαθιά σημασία για την ενίσχυση του Χριστιανισμού: όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Αν κοιτάξουμε τη ρωμαϊκή ιστορία, μπορούμε επίσης να δούμε μια θεϊκή σημασία στα γεγονότα: για παράδειγμα, η εισβολή των Τατάρων - στη θέση των πρώτων χριστιανών μαρτύρων· ο αγώνας της Δύσης εναντίον της Ορθόδοξης Ανατολής - στη θέση των αιρέσεων στην Ελλάδα (εδώ έχουμε τον Καθολικισμό και τον Προτεσταντισμό με τις αιρέσεις τους: γι' αυτό ο Άγιος Αλέξανδρος Νέφσκι υποκλίθηκε στον Χαν, αλλά πολέμησε εναντίον των Γερμανών ιπποτών). Και δεν είναι το σύγχρονο εθνικό μας κίνημα θεϊκή - στη θέση του «Δυτικισμού», τόσο πολιτικού όσο και ιδεολογικού;! Δεν θα ήταν καλύτερα να είμαστε φίλοι με την Ασία και την Αφρική παρά με την Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες; Αυτή η ιδέα έχει εκφραστεί από πολλούς στο παρελθόν, και πιο πρόσφατα από τους Ντοστογιέφσκι, Τιούτσεφ και Μπλοκ («Σκύθες»).
Αλλά, φυσικά, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς την Πρόνοια του Παντοδύναμου Θεού: αλλά υπάρχει· γι' αυτό ο Θεός είναι Παντοδύναμος...
* * *
Είναι πολύ πιο εύκολο να δεις την Πρόνοια του Θεού στη δική σου ζωή. Πόσες απαρατήρητες, θαυματουργές συμπτώσεις! Για παράδειγμα, στις 19 Οκτωβρίου (με το παλιό σύστημα), την ημέρα της εορτής του Αγίου Ιωάννη της Ρίλα, , η εικόνα του έρχεται σε μένα. Ο πατέρας μου μετακομίζει από το Σμολένσκ στην επαρχία Ταμπόφ για να παντρευτεί την κόρη του διακόνου, η οποία θα μας οδηγήσει στο πνευματικό μας ταξίδι. στο ταξίδι μου σε όλο τον κόσμο. Δεν ήταν άδικο που ο αρχιμανδρίτης της Ούφα είπε: «Ο Κύριος προετοιμάζει τους δούλους Του από την παιδική ηλικία». Και ένα αόρατο χέρι χαραγμένο στον τοίχο του Φιλάρετου του Κιέβου: «Η μοίρα του Φιλάρετου είναι στα χέρια του Θεού!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου